Posługa i formacja ministrantów światła i krzyża

2. Formacja ministrantów światła

Formacja ministranta światła rozpoczyna się tuż po wakacjach. Jest ona kolejnym etapem pracy w małej grupie i we wspólnocie z ministrantami. W archidiecezji katowickiej w tym roku rozpoczyna się trzyletni okres zasadniczej formacji z młodszą grupą ministrantów, który obejmuje chrześcijańską relację do Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Przygotowanie ceroferariuszy do liturgii odbywa się wśród młodszych ministrantów, bowiem posługę ministranta światła powierza się chłopcom, którzy trwają w zespole ministranckim przez dwa lata, przechodząc w nim roczną formację kandydata i choralisty. Na ogół są to chłopcy z V klasy szkoły podstawowej. Formacja skupia się na relacji dziecko Boże - Bóg jest moim Ojcem i koncentruje się wokół pojęć: dziecięctwo Boże, chrzest święty, symbolika światła.

We wspomnienie św. Tarsycjusza ministranci, którzy wyróżniają się odpowiednimi cechami i nienaganną postawą otrzymują po dwóch latach służby przy ołtarzu odznaki ministranckie. Wręczenia tego dokonuje się podczas specjalnego obrzędu we Mszy św., na którą zaprasza się ministrantów z rodzinami oraz parafian.

Strojem liturgicznym ministranta światła jest komża, sutanka i pelerynka (kołnierz) w kolorze sutanki. Kołnierz otrzymuje ministrant w czasie obrzędu przyjęcia do grona ministrantów. "Strój liturgiczny może być uzupełniony zawieszonym na szyi krzyżem ze świecą paschalną - symbolem ministranta światła".

Ministrant światła jak każdy posługujący przy ołtarzu zobowiązany jest w sposób szczególny do dawania w świecie przykładu swoim życiem, ukazywania że jest uczniem Chrystusa. Zwraca na to uwagę podręcznik formacyjny dla ministrantów. Ministrant, jako stojący blisko ołtarza, usługujący kapłanowi a przez to i Chrystusowi, jest przez wszystkich dobrze widoczny i rozpoznawany, jest jakby "na świeczniku" i przez parafian jest postrzegany jako ministrant także poza kościołem. Do niego zatem można odnieść słowa Chrystusa wypowiedziane w Kazaniu na Górze: "Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie" (Mt 5,14-17). Poprzez swoje zachowanie ministrant winien więc dawać pozytywny przykład nie tylko w kościele, ale także w szkole, środowisku rówieśniczym, rodzinie, w pracy i na ulicy.

Zwrócił na to uwagę także Ojciec Święty Jan Paweł II podczas 1000. audiencji generalnej, która odbyła się w Rzymie dnia 1 sierpnia 2001 roku z okazji pielgrzymki ministrantów. Papież przypomniał, że ministranci posługujący przy ołtarzu z bliska doświadczają obecności i mocy Chrystusa, który działa za pośrednictwem kapłana. Ministranci są więc nie tylko "pomocnikami proboszcza", ale są przede wszystkim przyjaciółmi i sługami Jezusa. Nawiązując do Kazania na Górze, Jan Paweł II wskazał zadania, jakie stają przed ministrantami, którzy często pełnią posługę światła. "Wasza służba nie może się ograniczać do wnętrza kościoła. Musi ona promieniować w codziennym życiu: w szkole, w rodzinie i w różnych środowiskach społecznych. Kto chce służyć Jezusowi Chrystusowi wewnątrz kościoła, powinien być Jego świadkiem wszędzie. Drodzy Młodzi! Ludzie oczekują dziś prawdziwego "światła świata" (por. J 1,9). Nie trzymajcie Waszego świecznika tylko wewnątrz kościoła, ale nieście znicz Ewangelii wszystkim tym, którzy są w mrokach i przeżywają trudny moment w swoim życiu".

Te słowa w sposób szczególny powinny motywować ceroferariuszy, noszących znak Chrystusa, a w czasie rocznej formacji poznających bogatą symbolikę światła i jej obecność w liturgii Kościoła.

Z praktycznych czynności, które należałoby nauczyć ministrantów światła w trakcie spotkań formacyjnych i prób w kościele wyróżnić należy:

- zapalanie i gaszenie świec ołtarzowych w odpowiednim momencie wraz z zachowaniem zasad bezpieczeństwa;
- dyskretna kontrola, czy pali się wieczna lampka;
- czyszczenie i przygotowywanie świec, świeczników i pochodni (za zgodą i przy wiedzy zakrystiana);
- poprawne i majestatyczne noszenia świec i pochodni.

Rok formacyjny warto by zakończyć weryfikacją oraz uroczystym obrzędem promocji na ministranta światła. Obrzęd można by przeprowadzić podczas Mszy św. kończącej rok formacyjny całej wspólnoty ministranckiej, na której obecni byliby rodzice ministrantów oraz parafianie. Po Mszy św. mogłoby odbyć się spotkanie w salce oraz wręczenie pamiątkowych dyplomów. Ceroferariuszy dobrze byłoby zachęcić do udziału w rekolekcjach wakacyjnych.