Chrzest - mistagogia celebracji

Znaczę cię znakiem krzyża

Obrzędy wstępne liturgii chrzcielnej kończą słowa wypowiedziane przez kapłana: „Drogie dzieci, wspólnota chrześcijańska przyjmuje was z wielką radością. W imieniu tej wspólnoty znaczę was znakiem krzyża”. Następnie kapłan, a po nim rodzice i chrzestni, kreślą znak krzyża na czole każdego dziecka. To bardzo ważny moment liturgii chrzcielnej i jeszcze ważniejszy znak, który jest czyniony na głowie dziecka. Znak krzyża w liturgii chrzcielnej oznacza przynależność do Chrystusa oraz do wspólnoty Kościoła. Czyniąc ten znak, z radością obwieszcza się wszystkim, że chrzczone dzieci na stałe zjednoczą się z Chrystusem i z Kościołem.

Jako chrześcijanie czynimy znak krzyża wielokrotnie w ciągu dnia. Częstotliwość powtarzania jakiejkolwiek czynności grozi spowszednieniem i rutyną, a to z kolei prowadzi do niedbalstwa. Dlatego warto zastanowić się nad znaczeniem tego znaku i sposobem jego wykonywania.

Sformułowanie: „Czynić znak krzyża” w starożytnym Kościele było wyrażeniem służącym do określenia chrztu. Rzeczywiście, w sakramencie chrztu człowiek zostaje zanurzony w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Razem z nim umiera dla grzechu i powstaje do nowego życia. Ilekroć czynimy znak krzyża, nawiązujemy do wydarzenia chrztu, a właściwie do tej rzeczywistości, która stała się wtedy naszym udziałem. Zostaliśmy oczyszczeni z grzechu, wyzwoleni z niewoli zła, napełnieni Duchem Świętym i zrodzeni do nowego życia, jako dzieci Boże. Warto więc pamiętać, że ilekroć czynimy znak krzyża, czy to w kościele, na ulicy, czy w domu, to zawsze przywołujemy tajemnicę naszego chrztu, odnawiamy ją i czynimy aktualną.

Znak krzyża przypomina, że źródłem naszego zbawienia jest śmierć Jezusa na krzyżu. W Jego krzyżu odnajdujemy nasze życie. W tym znaku wyraża się Boża miłość i troska o człowieka. Na krzyżu, Bóg w Jezusie Chrystusie, przedstawił człowiekowi samego siebie i nieskończone granice swojej miłości. Wszystkie znaki liturgiczne powinny być czytelne i starannie wykonywane, ponieważ wskazują na określoną rzeczywistość. Bez wątpienia szczególnego znaczenia nabiera znak krzyża, znak odkupieńczej śmierci Jezusa Chrystusa. Warto zwrócić uwagę w jaki sposób ten znak wykonujemy.

Czyniąc znak krzyża i wypowiadając poszczególne imiona Boskie dotykamy prawą ręką czoła, serca i ramion. Dotykając czoła i wypowiadając imię Boga Ojca prosimy Go o dar poznania Jego tajemnicy, o to, by oświecił nasz umysł i uzdolnił go do przyjęcia prawd objawionych. Następnie, dotykając serca, prosimy Syna, aby rozgrzał i przeniknął nasze serce, aby je oczyścił i tam przygotował mieszkanie tylko dla siebie. I w końcu, dotykając ramion, prosimy Ducha Świętego, aby dał nam moc do codziennego świadczenia, że jesteśmy uczniami Jezusa i Jego świadkami, aby nasza codzienność, a więc praca, nauka, zabawa, odpoczynek zawsze były przeniknięte obecnością Boga. Warto zwrócić uwagę, że w czynionym przez nas znaku krzyża wszystko jest ważne i wszystko ma swoje znaczenie. Najpierw wznosimy prawą rękę ku górze, aby dotknąć nią czoła. Ten ruch ku górze wskazuje na kierunek naszego chrześcijańskiego życia. Ma ono być nieustannie zwrócone ku niebu, w stronę Boga, naszego Ojca. Następnie nasza ręką wędruje z powrotem w dół i kieruje się ku sercu. W tym geście wyrażamy działanie Boga, który posłał na świat swojego Syna Jednorodzonego, aby świat zbawił. Decyzja o przyjęciu daru Chrystusa zapada w naszym sercu, stąd wypowiadając imię Jezusa dotykamy serca. Wreszcie dotykamy ręką ramion. Nasze ręce wyrażają zdolność do działania i pracy, którą mamy do wykonania na ziemi. Współpracujemy w ten sposób z Bogiem w dziele stworzenia.

Czyniąc znak krzyża wyznajemy, że jesteśmy chrześcijanami i przyznajemy się do Jezusa. Wyznajemy, że On jest Panem naszego życia, a my wierzymy w Jego bliskość i obecność w naszym życiu. Stąd jest czymś bardzo ważnym, aby ten znak czynić z godnością i przede wszystkim starannie. Znacząc krzyżem chrzczone dziecko, dajemy mu potężną pomoc i obronę. Rodzice i chrzestni przyjmują na siebie obowiązek nauczenia i rozumienia swojego dziecka znaku krzyża.