Chrzest - mistagogia celebracji

Słowo Boże w liturgii chrzcielnej

Obrzędy chrztu dzieci przewidują także I miejsce dla słowa Bożego. Chrzcielna liturgia słowa Bożego zmierza do tego, aby przed udzieleniem sakramentu ożywić wiarę rodziców, chrzestnych i wszystkich obecnych, oraz aby przez wspólną modlitwę wyprosić owoce sakramentu. Głoszone słowo Boże skierowane jest przede wszystkim do rodziców i chrzestnych chrzczonego dziecka i dlatego dopuszcza się, aby na czas liturgii słowa Bożego chrzczone dzieci przenieść do oddzielnego pomieszczenia. Celem proklamacji słowa Bożego jest pobudzenie wiary wszystkich uczestników liturgii chrzcielnej.

Święty Paweł w Liście do Rzymian napisał, że wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś co się słyszy, jest słowo Chrystusa (por. Rz 10,17). Sakrament chrztu domaga się wiary. Stad w liturgii chrzcielnej bardzo ważne miejsce zajmuje słowo Boże. Trzeba się cieszyć, że nowe obrzędy chrztu dziecka zawierają bardzo bogatą liturgię słowa Bożego. Liturgia udzielenia sakramentu chrztu stwarza doskonałą okazję, aby zastanowić się nad miejscem i rolą słowa Bożego w naszym życiu. Chrześcijanie od począt­ku podczas wszystkich celebracji li­turgicznych czytali i słuchali słowa Bożego. Mieli świadomość, że poprzez to słowo przemawia do nich sam Jezus Chrystus. Pątniczka Egeria, żyjąca w IV wieku, w swoim „Pamiętniku" opisuje własne przeżycia z pielgrzymki, którą odbyła z Europy do Ziemi Świętej. Pisząc o liturgii Wielkiego Piątku wspomina, że w godzinach popołudniowych chrześcijanie gromadzili się, aby słuchać opisu męki Jezusa. Podczas czytania męki wszyscy wierni wznosili głośny płacz i lament, ponieważ wierzyli, że to słowo staje się dla nich żywe i aktualne. Kilkanaście wieków później soborowa Konstytucja o liturgii potwierdzi jednoznacznie wiarę Kościoła mówiąc: „kiedy w Kościele czyta się Pismo święte, sam Chrystus przemawia do swojego ludu"(KL7).

Dzięki temu, że głoszone podczas liturgii słowo Boże aktualizuje się i uobecnia, buduje i ożywia naszą wiarę. Jest ono miejscem naszego spotkania z Jezusem Chrystusem. Poprzez swoje słowo Chrystus nadal uzdrawia, odpuszcza grzechy, przywraca wolność, wypędza złe duchy i przede wszystkim głosi dobrą nowinę o zbawieniu. Słowo Chrystusa objawia prawdziwe oblicze Boga i Jego miłość do człowieka. Dzięki działaniu Ducha Świętego, to słowo nieustannie stwarza i zbawia. Dlatego można powiedzieć, że „żywe jest słowo Boże i skuteczne" (Hbr 4,12) oraz „władne zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi"(Dz20,32;por. lTes2,13).

Głoszone słowo Chrystusa domaga się odpowiedzi człowieka. W tym miejscu należy zapytać w jaki sposób słuchamy słowa Bożego. Dziś można zaobserwować wiele niewłaściwych postaw w odniesieniu do przepowiadanego słowa Bożego. Pierwsza Z nich polega na wybiórczym traktowaniu słowa i dyskutowaniu z nim. Chętnie słuchamy i przyjmujemy te fragmenty biblijne, które nas nie-dotyczą, albo mówią o miłości Boga, Jego cudach i obietnicach. Natomiast nie chcemy słuchać słów wzywających do nawrócenia, do przebaczenia, czy do nadstawienia drugiego policzka. Współczesny człowiek często dyskutuje ze słowem Bożym i neguje jego aktualność. Tymczasem, aby doświadczyć zbawczej mocy słowa Bożego trzeba je przyjąć w całości, takim jakie ono jest.

Inna niewłaściwa postawa przejawia się w chwaleniu usłyszanego kazania. Czasami ludzie mówią do księdza, że powiedział bardzo ładne kazanie, ale szkoda, że nie było w kościele sąsiada lub sąsiadki, bo to było do nich i o nich. Słowo Boże jest głoszone zawsze do obecnych na liturgii i należy je odnosić tylko i wyłącznie do własnego życia. Chwaląc kazanie księdza nie możemy się kierować tylko tym, że było ono po­wiedziane w pięknym języku polskim, czy też zawierało wzruszający przykład. Sprawdzianem wartości głoszonego słowa jest jego skuteczność. Możemy powiedzieć, że kazanie było dobre, że wynieśliśmy coś z biblijnych czytań, jeśli one poruszyły nasze ser­ca i dokonały przemiany naszego życia.

Właściwej postawy wobec słowa Bożego uczy nas Maryja.