Zmartwychwstanie Jezusa: Znaczenie słów: „Jezus jest Panem”

Bóg stał się gwarantem prawdy o Jezusie, co oznacza, że gdy twierdził On, iż jest Mesjaszem i Synem Bożym, nie oszukiwał siebie ani innych. W ten sposób zmartwychwstanie stało się pieczęcią, którą Bóg położył na słowach i dziełach Jezusa. Wskrzeszając Jezusa, Bóg pokazał, że Jego śmierć była dziełem ludzkiej niegodziwości, lecz była przewidziana w planie miłości, powstałym dla zbawienia grzesznej ludzkości. Dlatego krzyż, na którym umarł Jezus, co w oczach ludzi jest karą najbardziej haniebną i okrutną, w oczach Boga jest instrumentem zbawienia, przez który Jezus przyciągnął wszystkich do siebie, aby oznajmić im życie Boże.

Zmartwychwstanie odsłania sens śmierci Jezusa na krzyżu. Ukrzyżowanie ma pewną „logikę” historyczną, ponieważ Jezus z powodu swojego zachowania w stosunku do Tory, Świątyni i religii faryzeistycznej, musiał skończyć na krzyżu. Tym niemniej Jego śmierć jest pod wieloma względami tajemnicza i bulwersująca, ponieważ sam Piłat uznał Jezusa za niewinnego. Zmartwychwstanie odsłania tajemnicę Jego śmierci, pokazując plan Boga, który chciał, aby Jezus przeszedł przez śmierć, by dojść do zmartwychwstania i uczynić z tej drogi narzędzie zbawienia dla ludzi. Dlatego św. Paweł twierdzi, że Chrystus „został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia” (Rz 4,25).

W zmartwychwstaniu lub lepiej - w zmartwychwstałym Chrystusie ukrzyżowanie i śmierć stanowią zbawienie ludzi, ponieważ Chrystus umarły i zmartwychwstały jest „duchem ożywiającym” (1 Kor 15,45), to znaczy Zbawcą ludzi. H. Schlier zauważa, że: „W zmartwychwstaniu wypełnia się i odsłania tajemnicza moc życia i miłości krzyża Jezusa Chrystusa, który nosi grzechy innych będąc posłuszny Bogu. Z tego powodu umiera, a Jego śmierć daje dostęp do życia”. To, że jesteśmy zbawieni, nie dzieje się jedynie w Chrystusie umarłym, lecz w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym.

Zmartwychwstanie chwałą Jezusa

Dla Jezusa zmartwychwstanie jest nie tylko Bożym „tak” powiedzianym na Jego życie i śmierć, lecz przede wszystkim Jego chwałą. Wraz ze zmartwychwstaniem Jezus został ustanowiony „pełnym mocy Synem Bożym” (Rz 1,4), „Panem i Mesjaszem” (Dz 2,36), „Władcą i Zbawicielem” (Dz 5,31), „Sędzią żywych i umarłych” (Dz 10,42; por. Rz 14,9) i stał się „Panem chwały” (1 Kor 2,8). Jezus został wywyższony i otrzymał „imię”, imię Boga, Kyrios (Pan), które jest „ponad wszelkie imię” (por. Flp 2,9). W swojej ludzkiej naturze został wyniesiony na „prawicę” Boga i wszystko zostało poddane pod Jego stopy, tak że stał się Panem historii: „Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani” (Ap 1,17-18).