Czysta miłość

Wprowadzenie

Św. Józef – człowiek milczenia i marzeń, ojcowskim sercem umiłował Jezusa. On jako „cień Ojca niebieskiego” obcował na co dzień z tajemnicą ukrytą od wieków, która objawiła się w pełni czasów. Wraz z Maryją ofiarował Dziecię Jezus Panu i ze zdumieniem wysłuchał proroctwa Symeona, które zapowiadało przyszłe cierpienia Zbawiciela, podjęte dla dobra całego rodzaju ludzkiego. Chociaż nie spotykamy Józefa w czasie procesu Jezusa i Jego drogi krzyżowej, to jednak mamy świadomość, że towarzyszył on w przygotowaniu publicznej działalności Syna Bożego.

Podążając śladami Listu apostolskiego papieża Franciszka „Patris corde”, zapraszajmy Opiekuna Zbawiciela, który uczy nas wiernie wypełniać wolę Bożą i trwać przy Panu pomimo niedogodności życia.

Stacja I

Jezus na śmierć skazany

Zły sprawia, że patrzymy na naszą kruchość z osądem negatywnym, podczas gdy Duch z czułością wydobywa ją na światło dzienne. Czułość jest najlepszym sposobem dotykania tego, co w nas kruche. Wskazywanie palcem i osąd, który stosujemy wobec innych, są bardzo często oznaką naszej niezdolności do zaakceptowania własnej słabości, własnej kruchości. Jedynie czułość uchroni nas od dzieła oskarżyciela (PC 2).

Stacja II

Jezus bierze krzyż

Wiele razy zachodzą w naszym życiu wydarzenia, których znaczenia nie rozumiemy. Naszą pierwszą reakcją jest często rozczarowanie i bunt. Józef odkłada na bok swoje rozumowanie, aby uczynić miejsce dla tego, co się dzieje, choć może mu się to zdawać tajemnicze, akceptuje, bierze za to odpowiedzialność i godzi się ze swoją historią. Jeśli nie pogodzimy się z naszą historią (…) zawsze pozostaniemy zakładnikami naszych oczekiwań i wynikających z nich rozczarowań (PC 4).