Słów Boga nie zamienić w popiół

Rozpoczynamy czas Wielkiego Postu. Dzisiaj, w Środę Popielcową przyjmujemy – po wysłuchaniu Słowa Bożego – znak posypania głów popiołem. Ten znak przyjmują ci, którzy noszą w sobie pragnienie nawrócenia. A ono dokonuje się tylko poprzez usłyszenie sercem SŁOWA BOŻEGO. Ono jest jak lustro, w którym widzimy swoją prawdziwą twarz. Musimy zadbać, żeby słów Boga nie zamienić w popiół!

Żyjemy w świecie, gdzie następuje spopielenie wszelkim wartości i autorytetów. Moralny, celowy rozkład naszego Narodu Polskiego, który był planowany od dawna, a w ostatnich tygodniach się urzeczywistnia ze spotęgowaną siłą zła, skłania nas nie tylko do refleksji (choć oczywiście też), ale przede wszystkim do jeszcze głębszego oczyszczenia serca, którego może dokonać tylko Pan Bóg. Tylko tak stajemy się świadkami PANA. Jezus Chrystus, który jest Słowem doskonale czystym – może nas oczyścić! A wtedy „w adoracji człowiek rozpoznaje to, co ma wartość w sensie czystym, prostym i świętym” (Benedykt XVI, 25.04. 2011 r.).

Ważne jest kogo w życiu słuchamy, kto kształtuje nasze myślenie. Proszę pamiętać, że prorocy przychodzą zawsze z pustyni. To pokazuje Biblia, to pokazuje Ewangelia na I Niedzielę Wielkiego Postu (Mk 1, 12-15). Jezus przychodzi w mocy Ducha z pustyni. Tam – jak czytamy – był wśród zwierząt. Chodzi o zwierzęta dzikie, ryczące. Wewnątrz nas i na zewnątrz są takie odgłosy jak dzikich zwierząt. To obraz pokus i szalejącego zła. TYLKO w Bogu jest siła do tego, żeby istnieć sensownie, żeby nie zdziczeć, ale być wiarygodnym znakiem innego świata. Lęk i niepewność może być zamieniona w nadzieję, w Jezusie.

Pan Bóg nas kocha i pragnie, żebyśmy Go kochali. Dlatego pozwólmy, żeby oczyszczał nasze serca, byśmy w szarym świecie jaśnieli prawdziwym światłem, którym jest nasz JEDYNY PAN – Jezus Chrystus Ukrzyżowany i Zmartwychwstały. ODWAGI!