Pomóż mi stać się dobrym człowiekiem

Z Psalmu 119

Z całego serca swego szukam Ciebie,
nie daj mi odejść od Twoich przykazań.
W sercu swoim zachowuję Twe słowa,
aby nie zgrzeszyć przeciw Tobie.

Dziwna prośba. Autor Psalmu z całego serca szuka Boga, zachowuje Jego słowa, by nie grzeszyć, a jednocześnie prosi Boga, by nie dał mu, nie pozwolił, odejść od swoich przykazań. Jakby te deklaracje nie były szczere, psalmista nie był za siebie pewien...

Pisał o tym dość dobitnie święty Paweł, gdy tłumaczył, że człowiekowi łatwo jest chcieć ego co dobre, ale wykonać nie. To takie zranienie ludzkiej natury, która choć chce dobrze, łatwo ulega złu... Psalmista to widział. A doświadcza tego chyba każdy, kto stara się uczciwie iść Bożą drogą. Tylko ci, którzy w każdej sytuacji robią co akurat w tym momencie chcą, myślą, ze zawsze postępują dobrze; że są prawi i uczciwi.

Wiesz, Boże, że chciałbym być dobrym człowiekiem. I widzisz, jak widzę i ja, choć pewnie nawet lepiej ode mnie, że nie za dobrze mi to wszystko wychodzi. Chcę, ale tu się zapomnę, tu nie zauważę, a potem udzielę sobie dyspensy i tak to ze mną jest... Pomóż mi, Boże, być dobrym człowiekiem.