Lud Izraelski, o którym czytamy w Księdze Liczb, szemrał - jest im niedobrze, że chcą wygodniej żyć, znudziło im się to co mają - taką odpowiedź słyszał Mojżesz na wszystkie dary, które zsyłał Pan Bóg. Ludzie chodzili z opuszczonymi głowami, nie widzieli dobra. Jesteście jak węże, które kąsają Moje Dobro - zdawał się mówić Pan Bóg do szemrającego ludu. Pokazał ludowi zatem czym jest kąsanie. Nie widzieli dobra, więc Pan Bóg przypomniał im czym jest zło. Czasem dopiero widząc to czym jest zło, można zobaczyć wartość dobra. Lud zaś nie widział dobra, bo mieli głowy opuszczone - nie ważne były oczy, ale ważne żołądki, dobre samopoczucie.

Wielokrotnie ludzie pytają - dlaczego zło, dlaczego Pan Bóg na to przyzwala..... No więc właśnie po to także, żeby pokazać wartość dobra niewidzącym. Żeby nauczyć dziękować za dobro, które jest. Przywraca wzrok ociemniałym. Gdy się martwimy tym co mamy, pokazuje nam tego wartość. Gdy nie widzimy wartości daru i szemrzemy, nie zostawia nas, ale podejmuje pracę nad "podźwignięciem oczu". Nie mamy widzieć tego co jest (ziemi pod nogami, bo to widzimy, gdy mamy oczy opuszczone), ale mamy widzieć to co przed nami - podnieśmy więc głowę.
Podwyższenie Krzyża Świętego. Każdy kto na niego naprawdę spojrzy, będzie miał życie wieczne.

Właśnie pomimo zła, które czasem nas kąsa - naszymi przewinami, ale także od innych - pamiętajmy:

<<W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie
[...]
Gdy cię skrzywdzono albo zraniono
Lub serce czyjeś zawiodło:
O, nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj,
Krzyż niech ci stanie za godło.>> (ks. Karol Antoniewicz SJ)