HELLENIŚCI

grupa Żydów przybyłych z diaspory (czyli żyjących poza Palestyną), którzy osiedlili się w Jerozolimie. Posługiwali się oni językiem greckim, w przeciwieństwie do używających palestyńskiej odmiany języka aramejskiego Hebrajczyków.

W I w. po Chrystusie w Jerozolimie istniało kilka greckojęzycznych synagog. Przyczyną powrotu do ojczyzny była gorliwość żyjących poza Palestyną Żydów w zachowywaniu tradycji przodków. Wielu z nich pod koniec życia wracało do ojczyzny przodków, by tam umrzeć, ponieważ za pożądane uznawano spocząć w ziemi Izraela. Według jednej z rozpowszechnionych tradycji, zmartwychwstać mieli jako pierwsi ci zmarli, którzy zostali pogrzebani w Izraelu.

Biblia hebrajska nakazywała otaczanie opieką wdów, pozbawionych po śmierci mężów środków do życia. W Jerozolimie mieszkało tak wiele wdów z diaspory, że istniejące synagogi nie były w stanie pomóc wszystkim. Ten problem dotknął także pierwotny Kościół - helleniści zgłaszali pretensje, że ich wdowy nie otrzymują należytej opieki ze strony wspólnoty (Dz 6,1).
(za: Gość Niedzielny Nr 17/2002)