O czym właściwie jest ta długa opowieść z księgi Daniela, którą Kościół dał mi jako duchowy pokarm na dzisiejszy dzień? Ot zwykłą historia uparciuchów, którzy postanowili nie jeść tego, co im chciał dać ich władca i dobrodziej. I jeszcze im Bóg w tym wszystkim błogosławił. Gdzie jakiś głębszy sens?

Zaczynam rozumieć, gdy uświadamiam sobie, jaki to moment historii Izraela. Juda został pobity. Świątynia jedynego prawdziwego Boga obrabowana. Jeszcze nie zburzona, ale niebawem i to miało się stać. Słowem – upokorzenie. A do tego władca Babilonii zabiera sobie, ot tak, młodych ludzi na swój dwór. Po co? Żeby z nich zrobić posłusznych wasali. W tym kontekście odmowa jedzenia tego, co z jego łaski było im dawane jest zrozumiała. Zwłaszcza że pewnie często było to jedzenie, którego Boże prawo nie pozwalało im jeść. Ich postawa była gestem wierności wobec Boga....

Zastanawiam się nad dzisiejszymi Nabuchodonozorami i współczesnymi Danielami , Chananiaszami, Miszaelami i Azariaszami. Dziś też niektórzy spośród naszych braci stają prze dylematem: wierność Bogu albo kariera. Gdy wzmoże się presja dzisiejszych Nabuchodonozorów mających za nic Boże prawo, coraz więcej z natury uczciwych zawodów będzie dla chrześcijan niedostępnych. Bo ginekolog będzie się musiał dwoić i troić, by nie brać udziału w aborcji, farmaceuta w sprzedaży środków wczesnoporonnych, a pracownik ośrodka adopcyjnego u oddaniu dziecka parze zadeklarowanych homoseksualistów....Cóż, taką niestety cenę za wierność Bogu świat każe nam płacić...

Modlitwa

Moja wierność wobec Ciebie, Panie, nie jest wystawiana na żadną większą zewnętrzną próbę. Jeśli muszę się komuś przeciwstawiać, to tylko samemu sobie. Dziękuję Ci za to. I proszę za tymi, którzy są poddawani próbom znacznie cięższym. Daj im siły, by w każdej sytuacji potrafili wybrać wierność Tobie, Panie. I jak nie opuściłeś w trudnej sytuacji Daniela, Chananiasza Azariasza i Miszaela, tak i nie opuszczaj ich.