Dziecię nam się narodziło

2. Kontekst drugiego czytania Tt 2,11-14
List do Tytusa, z którego wzięto drugie czytanie na nocna msze uroczystości Bożego Narodzenia, to właściwie pismo na wskroś konkretne. Czytany fragment stanowi w nim teologiczne uzasadnienie owych praktycznych wskazań. Trzeba przyznać, że to jedna z piękniejszych syntez sensu chrześcijaństwa. 

Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.

Tekst w zasadzie jest jasny. Jezus przyszedł na ziemię, by przez swoją śmierć oczyścić swój „nowy lud Boży” (Kościół). Ten zaś ma wyczekiwać Jego powtórnego nadejścia żyjąc rozumnie, sprawiedliwie i pobożnie. Może warto tylko zwrócić uwagę na dwie sprawy. Po pierwsze, że chyba bardzo mało w dzisiejszych chrześcijanach tego oczekiwania na paruzję. Na każdej mszy powtarzamy „…oczekujemy Twego przyjścia w chwale” lub jakoś podobnie, ale na co dzień nie widać, że traktujemy sienie ja przechodniów na tym świecie…  Po drugie… te określenia: rozumnie, sprawiedliwie i pobożnie mamy żyć na tym świecie, gorliwie szukając okazji do czynienia dobra. Nie trzeba wydziwiać. Używać rozumu, kierować się sprawiedliwością, bać się Boga. No i nie tylko męczyć się unikaniem zła, ale gorliwie szukać dobra. Proste, prawda? Takie intuicyjne…

3. Kontekst Ewangelii Łk 2,1-14

Czytana w noc Bożego Narodzenia Ewangelii to fragment opowieści św. Łukasza o dzieciństwie Jezusa. Konkretnie – co w kontekście tej uroczystości dość oczywiste – o narodzeniu Jezusa w Betlejem.  Nie ma się nad czym w tym punkcie rozwodzić. Warto tylko zwrócić uwagę, że opowieść o dzieciństwie Jezusa w Ewangelii Łukasza różni się dość znacznie od ujęcia ewangelisty Mateusza. Więcej o ich wspólnej opowieści w artykule „Z narodzeniem Jezusa było tak”.

4. Warto zauważyć

Może najpierw, dla wygody czytelników, tekst Ewangelii...

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.

Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.