Nowy krzak ognisty

 
Chrystus upada po raz drugi i po raz drugi powstaje; wytęża wszystkie siły, by iść dalej, by do końca dzielić losy człowieka. W owym upadku na ziemię Jezus jest z tymi, którzy cierpią i którzy upadają; z chorymi bliskimi załamania z powrotu nawrotu boleści; z więźniami sumienia tracącymi pewność swoich racji z powodu wzmożonych prześladowań. W owym upadku na ziemię Jezus staje się oparciem dla więźniów nałogów którzy już się z nich wyrwali, a potem znowu ulegli; jest umocnieniem tych, którzy z powodu nieustannych udręk zwątpili w Boga. Jezus podnosi się z upadku. Oto Dobry Pasterz prowadzi gubiące się owce- otacza go zgraja ludzi okrutnych jak wilki, On podejmuje swą drogę, aby oddać życie za jednych i za drugich, za wszystkich.