Nowy krzak ognisty

 
Nasze rozpamiętywanie męki Pana Jezusa zawsze jest niedoskonałe, zawsze ma swoje granice, bo my także jesteśmy wspólnikami zbrodni, bo i my jesteśmy winowajcami.
Dzień po dniu, noc po nocy, przybijamy Jezusa do krzyża naszym złem i obojętnością na los bliźnich. Winni, jak możemy pojąć ból rozdzierający ciało Chrystusa na krzyżu?
Wspólnicy, jakże możemy zrozumieć zbawczą wartość krzyża?
Ale także i dla nas ratunkiem jest ukrzyżowany Jezus: trzeba tylko skierować wzrok ku Niemu z prostotą łotra, który konając obok Chrystusa, błaga wzruszony i pełen skruchy:
,,Jezu wspomnij mnie gdy przyjdziesz do swego królestwa”. (Łk  23, 42)