Droga Krzyżowa – Koloseum 2006

Stacja ósma
Jezus spotyka kobiety jerozolimskie, które płaczą nad nim

C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Ewangelii według św. Łukasza 23, 27-29.31

N. A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł:
G. «Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: "Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły"...
Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?»

ROZWAŻANIE

Płacz jerozolimskich matek
wypełnia litością drogę Skazańca.
Łagodzi okrucieństwo egzekucji
I przypomina nam, że wszyscy jesteśmy dziećmi,
dziećmi, które opuściły matczyne ramiona.

Jednak płacz matek jerozolimskich
to tylko mała kropla
rzeki łez wylewanych przez matki:
matki ukrzyżowanych, matki zabójców,
matki narkomanów, matki terrorystów,
matki gwałcicieli, matki szaleńców:
...ale zawsze matki!

Jednak płacz nie wystarcza.
Płacz winien przelać się w miłość co wychowuje,
w męstwo co prowadzi, w surowość co napomina,
w dialog co buduje, w obecność co przemawia!

Łzy muszą zapobiec nowym łzom!

MODLITWA

Panie Jezu,
Ty znasz łzy matek,
Ty widzisz w każdym domu jakiś kąt cierpienia,
Ty słyszysz ciche łkanie
tak wielu matek zranionych przez dzieci:
śmiertelnie zranionych, choć żyją!

Panie Jezu,
rozpuść grudy nieczułości,
które hamują krążenie miłości
w żyłach naszych rodzin.
Pozwól nam raz jeszcze poczuć się dziećmi
by dać naszym mamom
- na ziemi czy w niebie -
dumę, że nas poczęły
i radość błogosławienia
dnia naszych narodzin.

Panie Jezu,
otrzyj łzy matek,
aby uśmiech powrócił na twarze dzieci,
na twarze wszystkich.

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Widzi Syna wśród konania Tui Nati vulnerati,
jak samotny głowę skłania tam dignati pro me pati,
gdy oddawał ducha już. pœnas mecum divide.