Droga Krzyżowa – Koloseum 2006

Stacja szósta
Weronika ociera twarz Jezusowi

C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Księgi proroka Izajasza (53, 2-3)

N. Nie miał On wdzięku ani też blasku,
aby na Niego popatrzeć,
ani wyglądu, by się nam podobał.
Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi,
Mąż boleści, oswojony z cierpieniem,
jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa,
wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic.

Z Księgi Psalmów (42, 2-3)

G. Jak łania pragnie wody ze strumieni,
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!
Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego:
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

ROZWAŻANIE

Oblicze Jezusa jest spotniałe,
skrwawione,
wzgardliwie oplute.
Kto odważy się zbliżyć?

Kobieta!

Kobieta wychodzi na scenę
niosąc zapaloną lampę człowieczeństwa
... i ociera Twarz:
i odnajduje Oblicze!

Jakże wiele osób pozostaje bez twarzy!
Jakże wiele osób jest zepchniętych
na margines życia,
na samotne wygnanie,
w obojętność, która zabija obojętnych.

Albowiem żyje tylko ten, kto płonie z miłości
i pochyla się nad cierpiącym Chrystusem
i czeka w tym kto cierpi: dzisiaj!

Tak, dzisiaj! Bo jutro będzie za późno! (Mt 25, 11-13)

MODLITWA

Panie Jezu,
Wystarczyłby krok,
a świat mógłby się zmienić!

Wystarczyłby krok,
a w rodzinie powróciłby pokój;
wystarczyłby krok,
a żebrak nie byłby już sam;
wystarczyłby krok,
a chory doświadczyłby pomocnej dłoni,
która ściska jego dłoń,
...aby uzdrowić obu.

Wystarczyłby krok,
a ubodzy zasiedliby do uczty
rozwiewając smutek od stołu egoistów,
którzy nie mogą świętować w samotności.

Panie Jezu,
wystarczyłby krok!

Pomóż nam go uczynić,
bo wyczerpują się na świecie
wszelkie zapasy radości.
Pomóż nam, Panie!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Kto się smutkiem nie poruszy, Quis non posset contristari,
Gdy rozważy boleść duszy Piam matrem contemplari
Matki z Jej Dziecięciem wraz? Dolentem cum Filio?