Stacja dwunasta
Jezus umiera na krzyżu
C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Jana (19, 25-27)
N. A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki:
G. «Niewiasto, oto syn Twój».
N. Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 45-46.50)
N. Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny dziewiątej. Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem:
G. «Eli, Eli, lema sabachthani?»,
N. to znaczy:
G. Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?
N. A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha.
ROZWAŻANIECzłowiek głupio myślał: Bóg umarł!
Ale jeśli umiera Bóg, kto jeszcze może nam dać życie?
Jeśli umiera Bóg, czym jest życie?
Życie jest Miłością!
A zatem krzyż nie jest śmiercią Boga,
ale chwilą, w której pęka
krucha skorupa człowieczeństwa przyjętego przez Boga
i wzbiera fala miłości, (J 19,30)
która odnawia ludzkość.
Z krzyża wyrasta nowe życie Szawła,
z krzyża wyrasta nawrócenie Augustyna,
z krzyża wyrasta szczęśliwe ubóstwo Franciszka z Asyżu,
z krzyża wyrasta promieniująca dobroć Wincentego á Paulo;
z krzyża wyrasta heroizm Maksymiliana Kolbe,
z krzyża wyrasta cudowna miłość Matki Teresy z Kalkuty,
z krzyża wyrasta odwaga Jana Pawła II,
z krzyża wyrasta rewolucja miłości:
dlatego krzyż nie jest śmiercią Boga,
ale narodzinami Jego miłości w świecie.
Błogosławiony niech będzie krzyż Chrystusa!
MODLITWAPanie Jezu,
W ciszy tego wieczoru słychać Twój głos:
„Pragnę! Pragnę twojej miłości!” (J 19,28)
W ciszy tej nocy słychać Twoją modlitwę:
„Ojcze przebacz im! Ojcze przebacz im” (Łk 23, 34)
W ciszy dziejów słychać Twoje wołanie:
„Wykonało się” (J 19,30)
Co się wykonało?
„Dałem wam wszystko, powiedziałem wam wszystko,
Przyniosłem wam najpiękniejszą wiadomość:
Bóg jest miłością! Bóg was kocha!” .
W ciszy serca czuć muśnięcie
ostatniego daru:
„Oto matka twoja: moja matka!” . (J 19,27)
Dzięki, Jezu, że powierzyłeś Maryi
misję przypominania nam każdego dnia,
że sensem wszystkiego jest Miłość:
Miłość Boża zasadzona w świecie
niczym krzyż!.
Dzięki, Jezu!
Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.
Cierpiącego tak niezmiernie
Vidit suum dulcem NatumTwego Syna ból i ciernie
morientem, desolatum,niechaj duch podziela mój
cum emisit spiritum.