Gorzkie Żale

Ojcze nasz jako program życia

Przyjście Królestwa

ks. Leszek Smoliński

Warto przywołać na początek ważny dialog Jezusa z Piłatem. „«Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu»” (J 18,36-37). Jezus w momencie męki zwraca uwagę na sprawy Ojca. Podobnie, jak to czynił wcześniej, gdy uczył swoich uczniów zwracać się do Ojca niebieskiego: Przyjdź Królestwo Twoje.

„Kościół ma przede wszystkim na względzie powrót Chrystusa i ostateczne przyjście Królestwa Bożego. Modli się również o wzrost Królestwa Bożego w obecnym czasie – "dzisiaj" naszego życia” (KKK 2859). A jak wygląda nasze „dzisiaj”, w którym coraz rzadziej mówi się o wieczności? Ludzie są skoncentrowani na tym, co jest teraz. Współczesna kultura cechuje się tymczasowością – użyj i wyrzuć. Temat troski o duszę nieśmiertelną wydaje się nieobecny, nawet wśród ludzi uważających się za wierzących. Kultura tymczasowości podpowiada, że każdy czyn jest dopuszczalny, jeżeli czasy, w jakich żyjemy, uznają go za właściwy. Z kulturą tymczasowości związana jest relatywizacja prawdy. Prawda jest czymś, co tworzymy na bieżąco. Jest ona zależna od okoliczności. Często słyszy się stwierdzenie: „Przecież Ewangelia była napisana dawno, a teraz mamy inne czasy”.

Jezus, umiłowany Syn Ojca Przedwiecznego, przypomina nam o istnieniu wieczności. Idąc po Jego śladach, nie zabłądzimy. I nie stanie się nam krzywda – nawet gdybyśmy się potknęli i upadli. A na koniec, przyjdzie godzina zbierania owoców ziemskiego życia. Nasze życie jest swego rodzaju próbą. Kiedyś ta próba się zakończy i przyjdzie czas na końcowy egzamin z miłości i miłosierdzia. To sprawdzian wiarygodność naszego chrześcijaństwa i klucz do jego zrozumienia.

Prośba: Przyjdź Królestwo Twoje „jest zanoszona i wysłuchiwana w modlitwie Jezusa, jest obecna i skuteczna w Eucharystii; przynosi swój owoc w odnowionym życiu zgodnym z błogosławieństwami” (KKK 2821). W czasie Mszy Świętej wyznajemy: „Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki”. Chodzi więc o wieczne i powszechne królestwo: królestwa prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju. Udział w królewskim posłannictwem Jezusa polega na dawaniu świadectwa prawdzie oraz kierowaniu się w życiu miłością bliźniego. Stąd płynie również zobowiązanie do troski o osobistą, wewnętrzną wolność, ale również uwalnianie swoich środowisk i świata od grzechu i zła. Tak więc szczególnie małżonkowie i rodzice mają szczególnie dbać o wolność od grzechu i zła w swoich rodzinach. Realizacja misji królewskiej dokonuje się również przez wzajemne wspieranie się w sytuacjach kryzysowych, pomaganie sobie w domowych obowiązkach, akceptowanie drugich takimi, jacy są oraz umiejętność przebaczania.

Aby Jego królestwo mogło rozwijać się w naszych sercach i w naszych rodzinach, „niech nasze życie i nasze serca będą otwarte na Jego panowanie, bo On jest celem, ku któremu zdążamy” (papież Franciszek, 22.11.2023).