Wielki Post i Wielkanoc sto lat temu

Czwarta Niedziela Postu. Laetare. Tryumf

Podobnie jak trzecią Niedzielę Adwentu, następuje i w tę Niedzielę pewna przerwa w smutku i pokucie. Śpiewy i modlitwy Mszy tchną radością i otuchą, rozbrzmiewa głos organów, kwiaty pojawiają się na ołtarzach, lewici ubierają się w dalmatykę. W dniu tym zwykł Papież poświęcać złotą różę, którą potem przesyła w darze jednemu z panujących. Myśl świąteczna streszcza się w słowach: Ciesz się, święty Kościele, raduj się, duszo wszelka (Introit, Graduał). Wszyscy, którzy idą za Panem na pustynię umartwienia i męki (Ewangelia), nakarmieni będą pociechą niebiańską tak obficie, iż pozostaną jeszcze ułamki. Oswobodzonych z niewoli ciała (Epistoła), zaprowadzi ich Pan do ziemi, mlekiem i miodem płynącej.
Modlitwa Kościelna.
Daj nam, prosimy Cię, wszechmocny Boże, abyśmy cierpiąc zasłużenie pod nawałem grzechów, znaleźli ulgę w pociechach łask Twoich. Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.
Epistoła. (Gal. 4, 22-31).
Bracia! Napisano jest: Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. A który z niewolnicy według ciała się narodził, a któren z wolnej, przez obietnicę. Co przez allegoryę powiedziane jest. Albowiem te są dwa testamenty. Jeden, na górze Synai, rodzący w niewolę, która jest Agar (niewolnica). Albowiem jest Synai góra w Arabii. Przyrównywa się do tego, którem teraz jest Jeruzalem i w niewoli jest z synami swymi. A ono które wyżej jest Jeruzalem wolne jest, które jest matka nasza. Albowiem napisano jest: Wesel się, niepłodna, która nie rodzisz; zakrzyknij a zawołaj, która rodząc nie pracujesz; bo wiele synów opuszczonej, więcej niż tej, która ma męża. A my, bracia, według Izaaka jesteśmy synami obietnicy. Ale jako naonczas ten, który się był narodził wedle ciała, prześladował tego, który wedle ducha, tak i teraz. Ale co mówi Pismo? Wyrzuć niewolnicę i syna jej, albowiem nie będzie dziedzicem syn niewolnicy z synem wolnej. A tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej; którą wolnością nas Chrystus wolnymi uczynił.
Ewangelia. (Jan 6, 1-15).
W owym czasie odszedł Jezus za Morze Galilejskie, które jest Tyberiadzkie. I Szła za Nim rzesza wielka, iż widzieli znaki, które czynił nad tymi, co chorzeli. Wszedł tedy Jezus na górę i siedział tam z uczniami Swymi. A była blisko Pascha, dzień święty żydowski. Podniósłszy tedy oczy Jezus a ujrzawszy, iż wielka rzesza idzie do Niego, rzekł do Filipa: "Skąd kupimy chleba, żeby ci jedli?" A mówił to kusząc go bo wiedział, co czynić. Odpowiedział Mu Filip: "Za dwieście groszy chleba nie dosyć im będzie, żeby każdy mało co wziął". Rzekł mu jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra: "Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie ryby, ale co to jest na tak wielu?" Jezus tedy rzekł: "Każcie ludziom usiąść!" A było wiele trawy na tem miejscu. A tak usiadło mężów w liczbie około pięć tysięcy. Wziął tedy Jezus chleb, a dzięki uczyniwszy, rozdał siedzącym, także i z ryb, ile chcieli. A gdy się najedli, rzekł uczniom Swoim: "Zbierzcie które zbyły ułomki, aby nie zginęły". Zebrali tedy i napełnili dwanaście koszów ułomków z pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym co jedli. Owi tedy ludzie ujrzawszy cud, który Jezus uczynił, mówili: "Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat". Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

1. Poniedziałek. Jeśli jesteś przyjacielem krzyża, naśladowcą i uczniem Chrystusa, wyrwie Pan z serca twego wszelkie przewrotne pragnienia ludzi tego świata.

2. Wtorek. Jako Mojżesz pojawia się Chrystus i wstawia się za niewdzięcznymi do Ojca.

3. Środa. Dawniej odbywała się w tym dniu próba katechumenów; stąd tak wielka ilość Lekcyi, odnoszących się do chrztu. – Myśl: Wybrani dziedzice Pana zbierają się pod krzyżem(Introit, Graduał), gdzie doznają oczyszczenia i oświecenia, by mogli zamieszkać ziemię obiecaną.

4. Czwartek. Pan nas ożywi życiem Swem i odda nas odnowionych matce naszej, Kościołowi (Epistoła, Ewangelia).

5. Piątek. Tych, którzy z pokorą i z ufnością (Introit) zwracają się do Pana, wskrzesi Pan z najcięższej śmierci i odnowi. Święto Najświętszej Krwi.

6. Sobota. Niezasłużenie daje nam Bóg Ojciec Jezusa. Spieszmy więc do tego Jezusa, który jest źródłem światła i życia.