Wielki Post 2006 - Opowieści na temat

POWIEDZ - NIE WRÓCI?

Byłem maleńkim dzieckiem - wspomina Czesław - kiedy rozpoczęła się wojna. Ojciec poszedł walczyć, matka wychowała mnie i małą siostrę wśród ciężkich czasów. Nie traciła nadziei, że Bóg ocali nam ojca. Wymodliła mu życie, ale on do nas nie wrócił. Pamiętam dzień, w którym nadeszła wiadomość, że ojciec kocha inną kobietę i z nią zakłada nową rodzinę, a do nas już nie wróci. Cierpieliśmy każde na swój sposób. Matka osiwiała, a ja płakałem gorąco; nie mogąc zrozumieć, jak mógł ten upragniony i wytęskniony tatuś, którego fotografię całowałem na dobranoc, wzgardzić miłością swojego dziecka. Nie mogłem zrozumieć, jak mógł związać się nowym węzłem małżeńskim, kiedy matka nosi na ciężko spracowanej dłoni obrączkę ślubną, znak wzajemnej wierności... Pragnąłem umrzeć z rozpaczy - żyję jednak, myślę, chodzę do kościoła. Czy zagoi się kiedyś rana mojego serca?