Wraz z rozpoczęciem w roku liturgicznym czasu bezpośrednich przygotowań do przeżywania świąt upamiętniających pierwsze przyjście Chrystusa podczas Eucharystii modlimy się tekstem drugiej prefacji adwentowej.
Kościół przeżywa Adwent
Druga część embolizmu (On pozwala nam z radością przygotować się na święta Jego Narodzenia, aby gdy przyjdzie, znalazł nas czuwających na modlitwie i pełnych wdzięczności) jest wyrazem przeżywania Adwentu przez Kościół.
Jezus mówi o Abrahamie, że uradował się, gdy ujrzał "dzień" Jezusa (J 8,56). Ponieważ w Jezusie ostatecznie miały się spełnić Boże obietnice dane Abrahamowi (por. Rdz 12,3; Łk 10,24; Ga 3,16). Adwentowa radość Kościoła jest przedłużeniem radości proroków (por, 1 P 1,10-12), Jana Chrzciciela (por. Łk 1,44; J 3,29), radosnego oczekiwania Maryi (Łk 1,47n), jest darem samego Chrystusa (por. J 16,22).
Już "dzisiaj" Chrystus pozwala nam cieszyć się tajemnicą swego Narodzenia. "Dzisiaj" to dni Adwentu, na które promieniuje świąteczna radość, wypływająca z przekonania, że Bóg spełnia obietnice dane ludowi, że Bóg Emmanuel jest z nami.
Kościół ma czuwać na modlitwie i trwać w postawie wdzięczności, ponieważ modlitwa podtrzymuje u chrześcijan gotowość na przyjście Chrystusa oraz chroni od postępowania niezgodnego z miłością. W nauce apostolskiej cały czas powracają wezwania do modlitwy, czuwania i gotowości: „Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu. Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych (Ef 6,18). Trwajcie gorliwie na modlitwie, czuwając na niej wśród dziękczynienia (Kol 4,2). Bądźcie ... roztropni i trzeźwi, abyście się mogli modlić” (1 P 4,7).
Nasze oczekiwanie nigdy nie będzie oczekiwaniem bez celu. Jest ono w przedziwny, a nawet można powiedzieć – paradoksalny sposób jeszcze nie spełnione i już dokonane. Bóg przychodzi, ale jeszcze oczekujemy Jego przyjścia. Przyjścia w naszym życiu i na końcu czasów. Marana tha! Przyjdź, Panie! I wiemy, że Bóg przyjdzie, jako zawsze wierny… Dlatego z Aniołami i Archaniołami, i z wszystkimi chórami niebios głosimy twoją chwałę, razem z nimi wołając:
Święty, który potwierdzasz swoją obietnicę przez proroków… Święty, który wpisujesz w ludzkie serca tęsknotę i oczekiwanie swojej Obecności… Święty, który zapowiadasz i objawiasz swoje przebywanie w świątyni każdego ludzkiego serca. Hosanna, Boże, który przychodzisz, zbaw mnie już dziś.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |