Adwent z Wiarą 2001

23 grudnia - IV niedziela Adwentu
Iz 7,10-14; Rz 1,1-7; Mt 1,18-24

Maryja i Józef dotarli do Betlejem, by zdążyć na spis ludności zarządzony przez Cezara Augusta. W poszukiwaniu noclegu chodzili od gospody do gospody, od domu do domu, pukali we wszystkie drzwi... Na próżno. Wszystkie miejsca były zajęte. Może wyglądali na zbyt ubogich, może właściciele bali się, że nie będą mogli zapłacić za nocleg. A może obawiali się, że brzemienna Maryja urodzi w ich domu swoje dziecko i rodzina będzie musiała zostać dłużej... „Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” - opisuje św. Łukasz (Łk 2,6-7).
Jak dwa tysiące lat temu w Betlejem, tak i dziś Bóg szuka dla siebie miejsca na świecie. Już nie w gospodzie, ale w ludzkich sercach. Może wydaje ci się, że nie jesteś godny przyjąć Boga, że twoje serce nie jest odpowiednim mieszkaniem dla Niego, że jest zbyt skromne, zbyt proste, by mógł zagościć w nim Pan świata. Przypomnij sobie, że Bóg przychodzący na świat w ludzkim ciele nie wybrał pałacu, ale urodził się w ubóstwie. Nie pogardził stajenką, więc nie pogardzi i twoim sercem. Zechciej otworzyć je dla Niego.

Rachunek sumienia

Szukający miejsca na nocleg Józef, Maryja i nienarodzony Jezus nie znaleźli miejsca w gospodzie.
· Gdzie przygotowałem miejsce Bogu w swoim życiu? Czy zapraszam Go do siebie, czy każę Mu egzystować na obrzeżach mojego życia?
· Czy staram się pogłębić swoją wiarę? Jak często się modlę, czytam Pismo Święte i przyjmuję sakramenty? Czy czytam pozycje o tematyce religijnej?
· Czy staram się zasady życia chrześcijańskiego wprowadzać w czyn? Czy staram się żyć tak, jak Chrystus żyłby na moim miejscu?
· Jaki jest mój stosunek do przybyszów? Czy zgadzam się, aby zamieszkali wśród nas? Czy doceniam pozytywne strony wielokulturowości? A może głoszę hasło „Polska dla Polaków”?

24 grudnia - poniedziałek, IV tydzień Adwentu, WIgilia Narodzenia Pańskiego
2 Sm 7,1-5.8b-12.14a.16; Łk 1,67-79

Z Maryją przywędrowaliśmy do Betlejem. Tu, w ubogiej stajence, objawia się nam Bóg, który „przyjął ciało z Maryi Dziewicy”. „Będąc niewidzialnym Bogiem, ukazał się naszym oczom w ludzkim ciele; zrodzony przed wiekami, zaczął istnieć w czasie” - głosi prefacja na Boże Narodzenie. Przyszedł do swoich, lecz swoi Go nie przyjęli. Dał moc stania się dziećmi Bożymi tym, którzy Go przyjęli i uwierzyli w Jego imię - głosi św. Jan (J 1, 11-12). „A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga” (J 6, 69). Obyś mógł powiedzieć tak o sobie.
Przedwieczny, święty, wszechmogący Bóg zamieszkał między ludźmi. Jego narodziny zapowiadali prorocy, a kiedy stały się faktem - zwiastowali aniołowie. Pierwsi Synowi Bożemu, który tak się uniżył, że zechciał stać się człowiekiem, pokłon oddali ubodzy pasterze. Mędrcy ofiarowali Mu złoto, kadzidło i mirrę. Co ty w noc Bożego Narodzenia przyniesiesz Dzieciątku? Z jakim darem staniesz wśród adorujących Bożą Dziecinę w stajence?