4. Niedziela Wielkiego Postu (B)

Jak to jest?

Piotr Blachowski

„Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę.” Czy do naszej świadomości dociera głęboki sens tego zdania? Co zrobić, by je właściwie zrozumieć? Wystarczy zastanowić się nad słowami Jezusa, zgłębić treści Jego nauczania. Jego droga przez 33-letnie życie, droga nauki, wiary, miłości i nadziei, przerodziła się w drogę szykan, złości, pogardy i złorzeczenia przez tych, którym ta nauka nie odpowiadała. Cóż by się stało, gdyby się nie spełniło to, co było zapowiadane od wieków?

A jednak stało się i było naprawdę. Zapowiadane od wieków Zbawienie zeszło do nas i z nami zostało, bo tak nas Bóg umiłował. W dzisiejszych czytaniach pojawia się bardzo ważne, a jednocześnie tak trudne dla nas słowo: MIŁOSIERDZIE. Kryje się w każdym tekście dzisiejszej Liturgii Słowa, czy to w słowach skierowanych do żyjących w czasach grubo przed Chrystusem, czy do żyjących w czasach Chrystusa, czy wreszcie do nas, słuchających tego Słowa.

Miłosierdzie – Caritas, czyli czyn, którego nierzadko się wstydzimy, obojętnie, czy dając, czy otrzymując. Dlaczego? Bo dając musimy skierować wzrok na tego, którego nie chcielibyśmy widzieć i zauważać, zaś otrzymując, nie mamy pomysłu na rewanż i czujemy się upokorzeni. Ale w tym wypadku nie powinniśmy mieć takich odczuć, bo przecież jakże można się wstydzić Tego, który jest samym Miłosierdziem? Sam Bóg niejednokrotnie nazywa się Miłosierdziem. Widząc co czynią mieszkańcy Judy, „Pan, Bóg ich ojców, bez wytchnienia wysyłał do nich swoich posłańców, albowiem litował się nad swym ludem i nad swym mieszkaniem.” (2 Krn 36, 15), a tym samym dawał im Nadzieję i okazywał Miłosierdzie.

Aby zrozumieć i przyjąć dary dawane nam przez Boga, powinniśmy pamiętać, Komu to zawdzięczamy. Kto dla nas poświęcił się, dając Samego Siebie, abyśmy mogli cieszyć się ze swego życia, nie tylko tego dzisiejszego w poczekalni ziemskiej, lecz również z życia przyszłego – wiecznego: „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga.” (Ef 2, 8). Ten dar Boży ciągle jest dla nas dostępny, ciągle jest nam oferowany, my tylko musimy przyjąć go i w nim podążać drogą wskazaną przez Pana.

Pamiętajmy, że Bóg nam wskazuje drogę i prawdę, tę jedyną prawdę, a „kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu” (J 3, 21). Chciałbym móc powiedzieć, że spełniam wymagania prawdy, ale kto z nas może to powiedzieć? Natomiast każdy z nas może uznać to za cel, do którego będzie nieustannie dążył.

Panie, pomóż nam dostrzec Twoje Miłosierdzie i pomóż nam okazywać innym nasze miłosierdzie, abyśmy z łaską Ducha Świętego umieli zrozumieć, jak mamy kroczyć drogą Chrystusa.