11. Niedziela zwykła (C)

Ocaleni przez miłosierdzie

Piotr Blachowski

Przebaczenie, miłosierdzie, nadzieja, wiara, to słowa, które w Piśmie Świętym pojawiają się co chwila. Dobrze jest wsłuchiwać się w nie, ale jeszcze lepiej jest żyć nimi na co dzień.  

W dzisiejszych czytaniach widzimy wyraźnie problem przebaczenia i miłosierdzia Bożego. Może komuś I czytanie nie przypadnie do gustu, może wręcz będzie zniesmaczony historią króla Dawida, który zaślepiony namiętnością przyprawił o śmierć Uriasza, aby zawładnąć jego żoną. Każdy z nas jednoznacznie stwierdzi, że wina jego była ciężka. A jednak Bóg mu przebaczył, ponieważ Dawid uznał ją i pokornie wyznał: ”Zgrzeszyłem wobec Pana”. Miłosierdzie Boże przebaczyło grzesznikowi uznającemu swoją winę, ale także ukarało go, aby nie grzeszył więcej. Dawid znosił karę w duchu pokuty i został przywrócony do łaski przez Boże miłosierdzie.

W Ewangelii problem przebaczenia i miłosierdzia Bożego jest ukazany w nowym świetle. Bóg posyła już nie proroka, jak do Dawida, ale swojego Syna, aby zbawił wszystkich grzeszników. Chrystus szuka więc ich wszędzie, w domach i na drogach. Czytany dzisiaj fragment ukazuje dwie postawy ludzkie wobec grzechu. Faryzeusz jest przykładem osoby o sercu zamkniętym dla miłości, osoby skłonnej do krytyki, do gorszenia się postępowaniem drugich, ale nie troszczącej się o własne postępowanie i nie uznającej własnej winy.

Druga postać to nawrócona grzesznica. Niewiasta popełniła wprawdzie wiele grzechów, ale zostały jej odpuszczone ze względu na jej wielką ufność w Miłosierdzie Boże oraz ze względu na wielką miłość, jaką okazała w geście obmywania stóp Pana Jezusa. Dziwić nas może fakt, że Pan Jezus nie nałożył pokuty grzesznej niewieście. Uczynił tak nie tylko ze względu na jej wielką miłość, lecz przede wszystkim dlatego, że wziął pokutę na siebie, ofiarowując życie swoje za grzechy ludzi. Czy my, w naszej codzienności, pamiętamy o tym? Czy pamiętamy, że dostępujemy przebaczenia grzechów dzięki Bożej Miłości, dzięki Ofierze, jaką za nas złożył Jezus Chrystus? Czy przyjmujemy godną naśladowania postawę Dawida? Im bardziej człowiek żałuje za swoje grzechy z pobudki miłości, tym obfitsze jest przebaczenie Boga, który może odpuścić nie tylko winę, lecz także karę.

PANIE JEZU, BOŻE MIŁOSIERNY, Ewangelia pozwala nam zrozumieć tę radosną prawdę, że nikt, tak naprawdę nikt, nie jest odłączony od Twojej miłości ani pozbawiony Twego przebaczenia.