II Niedziela Wielkiego Postu

Wprowadzenie do liturgii

Dzisiaj druga niedziela naszego przygotowania do Świąt Zmartwychwstania Chrystusa, który nas powołał do Kościoła, Nowego Ludu Wybranego, aby przemienić nasze życie swą łaską i aby już tutaj zajaśniała w nas Jego chwała.

Przeprośmy Boga za nasze grzechy, aby nasze serca zajaśniały blaskiem Jego łaski i aby ta ofiara umocniła w nas wierność powołaniu chrześcijańskiemu.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Bóg powołał Abrahama, który posłuszny Bogu, opuścił swój kraj. Stał się on ojcem wierzących, gdyż bezgranicznie zaufał Bogu, który powołuje ludzi, by obdarzyć ich zbawieniem i dać im światło prawdy — co przypomina nam św. Paweł. Przez swe przemienienie Chrystus objawił uczniom swoją chwałę, umocnił ich wiarę, by powołani przez Niego, nie załamali się, gdy zobaczą Jego poniżenie. Mamy jak apostołowie i Abraham być ludźmi wiary i ufać mocno Chrystusowi, mimo że nie widzimy tutaj pełni Jego chwały.

Modlitwa wiernych

Zgromadzeni na Eucharystii, przemienieni Blaskiem Chrystusa, módlmy się do Niego:

1. Módlmy się za Kościół Święty. Aby poprzez pokutę i nawrócenie doprowadził wszystkich ludzi do Nieba.
2. Módlmy się za papieża Franciszka, wszystkich biskupów i całe duchowieństwo. Aby wezwani przez Pana, świadomi swej niegodności, jak najlepiej pełnili wśród nas posługę duszpasterską.
3. Módlmy się za ludzi chorych, samotnych i opuszczonych. Aby umieli odnaleźć sens swego cierpienia w świetle Krzyża Chrystusa.
4. Módlmy się za wszystkich pełniących dzieła miłosierdzia względem ciała i duszy. Aby nie zniechęcali się przeciwnościami, lecz w Ewangelii odnaleźli źródło siły.
5. Módlmy się za naszych zmarłych braci i siostry, aby Pan, który przezwyciężył śmierć odpuścił im grzechy i pozwolił radować się w blasku Jego Światłości.
6. Módlmy się za nas, zgromadzonych na Świętej Liturgii, abyśmy na wzór Abrahama zawierzyli Panu swą drogę i podążali ścieżką przykazań.

Panie Jezu, udziel nam dziś swej łaski i racz wysłuchać nasze prośby, które z wiarą Ci przedstawiliśmy. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Przed prefacją

Składając tę ofiarę wspominamy i uobecniamy dzieło zbawienia. Dziękujemy Bogu, że powołał nas do chwały i obdarza zbawieniem przez swego Syna, który przychodzi w tej ofierze, by nas przemieniać i umacniać w nas nadzieję zwycięstwa.

Przed rozesłaniem

Przyjmijmy błogosławieństwo Boga, który powołuje nas do swego Kościoła, nieustannie nas szuka i wzywa do przemiany życia, abyśmy zawsze byli wierni powołaniu i przeznaczeniu do chwały.