Rocznica poświęcenia Bazyliki Laterańskiej

Wprowadzenie do liturgii

Od XII wieku, dzień 9 listopada obchodzono w Rzymie jako rocznicę poświęcenia bazyliki na Lateranie, którą wzniósł w IV wieku cesarz Konstantyn Wielki. Bazylika ta jest „matką i głową wszystkich kościołów miasta i świata", jak głosi napis umieszczony na jej frontonie. Świątynia ta, katedra biskupa Rzymu, jest także znakiem jedności wierzących wokół Stolicy św. Piotra, która chrześcijanom przewodzi w miłości. Z tej bazyliki na cały świat rozszedł się rzymski ryt liturgii. Zgromadzeni na tej Eucharystii w naszej świątyni dziękujemy Bogu za Jego obecność wśród nas i za odnowioną liturgię, która łączy nas z Bogiem i uobecnia Jego wielkie dzieła.

Aby Chrystus oczyścił świątynię naszych serc uznajmy, że jesteśmy grzeszni i sami nie potrafimy uwolnić się od zła, które trzyma nas w niewoli.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Prorok Ezechiel zapowiada, że ze świątyni wypłynie woda, która przyniesie życie ludziom i odrodzenie przyrody. Tą świątynią jest Chrystus i z Jego przebitego boku wypływa zdrój wody życia — sakramenty, które niosą uzdrowienie grzesznikom. Tą duchową świątynią jest także cały Kościół, który wznosi się na fundamencie Jezusa Chrystusa. Tą duchową świątynią jest także każdy chrześcijanin. Chrystus przychodzi do nas, by przez swoje słowo oczyszczać świątynię naszych serc. Słuchajmy słowa, które oczyszcza i uzdrawia.

Modlitwa powszechna

Niech teraz ze świątyni naszych serc wzniesie się do Boga modlitwa i gorąca prośba za cały lud Boży, który stanowi duchową świątynię Kościoła.

1. Za Kościół, aby prowadził ludzkość do wiecznej świątyni nieba.
   R. Wysłuchaj, Boże, prośby Twego ludu.
2. Za papieża, biskupa Rzymu i proboszcza świata, aby przewodził wszystkim w miłości.
3. Za wiernych Rzymu, aby byli gorliwi o chwałę domu Bożego — Kościoła.
4. Za wszystkich przygotowujących się do przyjęcia sakramentów, aby były one dla nich źródłem odrodzenia i wyznaniem wiary.
5. Za katechumenów, aby odrodzeni w wodzie chrztu świętego, wzrastali w wierze Kościoła opartego na Chrystusie.
6. Za zmarłych (...) aby Bóg odbudował świątynię ich ciała i przyjął do świątyni zbawionych.
7. Za nas samych, abyśmy gorliwie troszczyli się o świątynię Kościoła przez wiarę i życie sakramentalne.

Boże, Ty uczyniłeś Jezusa Chrystusa świątynią swojej chwały i na Nim jak na fundamencie wznosisz duchowe sanktuarium ludu Bożego. Wysłuchaj nas i spraw, byśmy umocnieni przez Twoje słowo i sakramenty święte, dla całego świata byli znakiem zbawienia i miejscem objawienia Twej chwały. Przez Chrystusa Pana naszego.

Przed prefacją

Wychwalajmy Pana, bo jest wielki. Dziękujmy Mu za Jezusa Chrystusa. Dziękujmy za źródło żywej wody płynące z tej Eucharystii i za każde ludzkie serce, w którym jak w świątyni objawia się Boża chwała i moc zbawienia.

Przed rozesłaniem

Kończymy naszą liturgię szczególniejszej łączności z Rzymem, stolicą chrześcijaństwa. Świątynia lateraneńska, katedra biskupia papieża skupia dziś oczy i serca wszystkich wierzących w Chrystusa. Niech Bóg będzie błogosławiony za tę radość jedności, jaką nam daje, pozwalając jednoczyć się wobec widzialnej głowy Kościoła. Około 900 milionów katolików, tak jak my, patrzy dziś w liturgicznym obchodzie na Rzym. Niechaj przynależność do tej wspaniałej wspólnoty Chrystusowej owczarni będzie dla nas nieustannie źródłem dumy i radości, pokoju i szczęścia. Niech Bóg będzie błogosławiony za to, że uczynił nas dziećmi Kościoła katolickiego.