Komentarze do Liturgii - 7. niedziela zwykła (B)

„ Nawrócenie zawsze polega na odkrywaniu miłosierdzia”

WPROWADZENIE DO LITURGII

Bóg jest bogaty w miłosierdzie, jest pełen miłości, miłości miłosiernej. W swojej hojności zechciał się z nami nią podzielić. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” .

Dał nam siebie samego, jednak my nie uwierzyliśmy w Jego dobroć! Przybiliśmy Mu ręce do krzyża, by już nie uzdrawiały, zakazaliśmy im kochać. Tępymi gwoździami przebiliśmy Mu nogi, by już nie chodził naszymi drogami. A On pozwolił się zabić i umarł z miłości do nas, z miłości do Ciebie.
Umarł kiedy powiedzieliśmy Mu , że już Go nie kochamy, że naszą miłością jest ktoś lub coś innego. To wyznanie Boga tak zabolało, że aż z bólu umarł na krzyżu.

Przeprośmy, na początku tej Eucharystii, że bardzo często to Jezusowe „kocham cię” nie wzrusza nas i nie pobudza do miłości siebie, bliźniego i Boga.

WPROWADZENIE DO LITURGII SŁOWA

„Znudziłeś się Mną i przestałeś mnie wzywać, a raczej Mi przykrość zadałeś twoimi grzechami” - czy to nie o nas dziś w Księdze Izajasza Bóg tak powie? Jakże bardzo potrafimy być zaślepieni, jakże bardzo możemy być sparaliżowani, żeby nie dostrzec, nie wzruszyć się sercem drugiego człowieka i sercem Ojca.

Podobni jesteśmy do paralityka z dzisiejszej Ewangelii; niezdolni by zbliżyć się do Miłości. I tak jak on potrzebujemy kogoś kto nas zaprowadzi do Pana. Tym kimś kto może nam pomóc jest drugi człowiek, jest wspólnota, jest Kościół. Ewangelia dzisiejsza ukazuje, że aby zostać uzdrowionym oraz rozgrzeszonym potrzebujemy Kościoła. To On pomaga nam przyjąć dar nawrócenia, które jest owocem działania Boga przez miłość w życiu człowieka. To w odpowiedzi na nią możemy przemienić nasze myślenie, nasz stosunek i nasze spojrzenie na siebie, na bliźnich, na świat, na Boga.

Cały Kościół bierze udział w tym nawróceniu do Boga, które zawsze polega na odkrywaniu miłosierdzia , i które zawsze wyrażać się powinno w naszych relacjach do bliźnich, szczególnie w przebaczeniu.
Posłuchajmy, co Bóg w Liturgii Słowa chce nam jeszcze powiedzieć o nas i o Sobie.

PRZED PREFACJĄ

Błogosławmy Pana za to, że co dziennie daje nam siebie i chciał zostać z nami w Tym Chlebie, który bierzemy do ręki.

PRZED ROZESŁANIEM

Bóg sprawia, że moc w słabości się doskonali, przyjmijmy Jego błogosławieństwo, by umocniło nas słabych ludzi do składania świadectwa wiary czynem i słowem.

MODLITWA WIERNYCH

Wszczepieni przez tę Eucharystie w miłość Ojca do Syna w Duchu Świętym, wołajmy:

1. O wiarę i miłość dla Świętego Kościoła.
   
2. O pokój w świecie i wolność wszystkich ludzi.
   
3. O uczciwość w życiu politycznym i o sprawiedliwość społeczną.
   
4. O uzdrowienie ran tych, którzy stali się ofiarami gwałtów i upokorzeń.
   
5. O chleb powszedni dla tych, którzy z trudem na niego zarabiają.
   
6. O wierność naszemu powołaniu dla nas samych.

Boże miłosierny nasze usta nie są w stanie wyrazić, czego pragniemy w sercu. Jednak Ty to wszystko znasz. Zachowaj nas w swojej miłości przez wszystkie wieki wieków.