Komentarze do Liturgii - 4. Niedziela Wielkanocna

„Ja jestem dobrym pasterzem”.

Wstęp do liturgii

Spotykamy się w radosnym czasie wielkanocnym, by świętować pamiątkę Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. On, jako Dobry Pasterz, gromadzi nas tutaj razem i zaprasza, byśmy za Nim wyruszyli w drogę: ze śmierci do życia. Ta owca, która ma powtórnie narodzić się do życia, to każdy z nas, który został odkupiony najdroższą Krwią Zbawiciela na drzewie krzyża.

Dzisiejsza Niedziela rozpoczyna w Kościele Powszechnym tydzień modlitw o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Troska o dobrego kapłana jest wyrazem starań o własną wiarę. Kapłan jest narzędziem w rękach Pana Boga. To Bóg go posyła do nas. Prośmy podczas tej Mszy świętej o nowe i święte powołania do służby kapłańskiej, zakonnej i misyjnej. W naszych modlitwach nie zapominajmy o tych, którzy są pasterzami w naszym Kościele – prośmy dla nich o potrzebne Boże łaski i Dary Ducha Świętego w tej niełatwej posłudze.

Na początku tej Eucharystii stańmy przed Dobrym Pasterzem w szczerości serc i przeprośmy Go za wszelkie słabości i przewinienia, które obciążają nasze sumienia.

Wstęp do liturgii słowa

Chrystus pragnie nas gromadzić w swojej owczarni, czyli w Kościele. On za każdego człowieka oddał swoje życie, także i za nas, abyśmy wolni od grzechu mogli brać udział w „uczcie życia wiecznego”. Przykładem otrzymania wybawienia ze swoich grzechów jest chromy z pierwszego czytania, który „ w imię Jezusa Chrystusa” został oczyszczony. Każdy człowiek został przez Jezusa Chrystusa uwolniony z niewoli grzechu i stał się „dzieckiem Bożym”. Apostoł Jan w drugim czytaniu zachęca nas, abyśmy pielęgnowali żywą świadomość naszej godności dzieci Bożych.

Otwórzmy się na słowa Ojca, który jest Pasterzem nas wszystkich i pragnie naszego dobra.

Modlitwa wiernych

Zgromadzeni wokół Chrystusa, naszego Dobrego Pasterza, przedstawmy Ojcu, który jest w niebie nasze ufne modlitwy.

1. Za Kościół, aby na wzór Dobrego Pasterza strzegł, opiekował się z troską i odpowiedzialnością powierzonymi sobie ludźmi. Ciebie prosimy.
   
2. Za pasterzy, aby świadomi Chrystusowego wyboru i powołania, poświęcali się całkowicie dla dobra swoich wspólnot. Ciebie prosimy.
   
3. Za młodych, aby pociągnięci przez Chrystusa, odpowiedzieli na Jego wezwanie i wspólnie pracowali na rzecz jedności Kościoła. Ciebie prosimy.
   
4. Za zmarłych, którzy na tej ziemi służyli Bogu w kapłaństwie, życiu zakonnym i misyjnym, aby w niebie otrzymali „niewiędnący wieniec chwały”. Ciebie prosimy.
   
5. Za naszą wspólnotę, abyśmy pomagali sobie nawzajem w dźwiganiu ciężarów, dzielili nasze radości i cierpienia, czuli się solidarni i odpowiedzialni. Ciebie prosimy.

Wszechmogący wieczny Boże, który z dobrocią i z miłością gromadzisz wszystkie ludy świata w jedną rodzinę Kościoła świętego, pokornie Cię prosimy, aby dostępowały one zbawienia wiecznego i uczestnictwa w szczęśliwości wiecznej. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Przed prefacją

Uwielbiajmy pieśnią chwały Dobrego Pasterza, który „daje życie swoje za owce”, ponieważ każda dla Niego stanowi bezcenną wartość.

Przed rozesłaniem

Niech Boże błogosławieństwo, które za chwilę przyjmiemy, będzie dla nas drogowskazem do wiernego podążania za Jezusem Chrystusem, który zna nas wszystkich i woła każdego z nas po imieniu.