Bierzmowanie - mistagogia celebracji

Odnowienie przyrzeczeń chrztu świętego

Propozycja homilii biskupa, która została umieszczona w księdze liturgicznej zatytułowanej „Obrzędy bierzmowania dostosowane do zwyczajów diecezji polskich”, przygotowuje kandydatów do bierzmowania do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Biskup mówi do zgromadzonych: „Zanim otrzymacie Ducha Świętego, wspomnijcie na wiarę, którą wyznaliście na chrzcie świętym albo którą wasi rodzice i chrzestni wyznali razem z Kościołem w dniu waszego chrztu”. Następnie biskup pyta kandydatów do przyjęcia sakramentu bierzmowania czy wyrzekają się szatana i wszelkiego zła, które od niego pochodzi. W dalszej części padają pytania o wiarę kandydatów. Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych stanowi nowość w obrzędach sakramentu bierzmowania. Warto także zauważyć, że wyznanie wiary jest przystosowane do wydarzenia sakramentalnego. W trzecim pytaniu biskup pyta o wiarę w Ducha Świętego, którego kandydaci otrzymają dzisiaj w sakramencie bierzmowania. Natomiast ostatnie pytanie dotyczy wiary w skutki działania Ducha Świętego.

Formuła odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych przypomina podstawowe prawdy chrześcijańskiej wiary. Biskup w końcowej formule stwierdza, że jest to wiara całego Kościoła oraz że wyznawanie tej wiary jest powodem do chluby dla każdego chrześcijanina. Można powiedzieć, że poprzez ten obrzęd kandydaci odnawiają wiarę wyznaną na chrzcie świętym. W naszej rzeczywistości, najczęściej ta wiara była wyznawana przez rodziców i chrzestnych kandydatów do bierzmowania. Małe dziecko otrzymuje chrzest w wierze rodziców i w wierze Kościoła. Wtedy rodzice i chrzestni zobowiązali się do wychowania swoich dzieci w wierze Kościoła i do przekazania im tej wiary. W sakramencie bierzmowania kandydaci w sposób świadomy i dobrowolny wyznają swoją wiarę.

W tym kontekście trzeba podkreślić konieczność odpowiedniego przygotowania młodych ludzi do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Poprzez głoszenie słowa Bożego i odpowiednią katechezę mają oni dojść do dojrzałej wiary, która po przyjęciu daru Ducha Świętego usposobi ich do zaangażowania się w życie Kościoła. Bierzmowani, napełnieni mocą Ducha Świętego mają być także świadkami Jezusa Chrystusa i głosicielami Dobrej Nowiny. Bierzmowanie, aby zaowocowało w codziennym życiu człowieka, musi być przyjęte z głęboką wiarą. Tutaj nie chodzi tylko o „zaliczenie” kolejnego sakramentu udzielanego w kościele. Bierzmowanie poprzez udzielenia daru Ducha Świętego, stawia przed chrześcijaninem nowe zadania i obowiązki. Można je podjąć tylko w wierze.

Bierzmowanie jest naturalną kontynuacją przyjętego chrztu i tego wszystkiego, co stało się udziałem człowieka przyjmującego ten sakrament. Warto pamiętać o tej jedności obu sakramentów, którą przypomina odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Dzięki temu rozumiemy, że sakramenty, które przyjmujemy w Kościele nie są wydarzeniami jednorazowymi, w których się uczestniczy i potem o nich zapominamy. To wydarzenia, które są obecne w człowieku przez całe życie. Od naszej wiary i zaangażowania zależy w jaki sposób te sakramentalne wydarzenia będą wpływały na naszą codzienność i będą przemieniały nasze życie.

Sakrament bierzmowania nazywany jest często sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Dojrzałość wyraża się między innymi w umiejętności podejmowania samodzielnych decyzji i przyjmowania konsekwencji, które z tymi decyzjami są związane. Dojrzałość w przypadku przyjęcia bierzmowania wyrazi się w podjęciu w wierze wszystkich zadań, do których ten sakrament zobowiązuje. Wydaje się, że trzeba dziś ten aspekt przyjmowanego sakramentu bardzo mocno akcentować.