Bierzmowanie - mistagogia celebracji

Nowe imię

Odnowiona liturgia sakramentu bierzmowania zawiera nową formułę sakramentalną. Biskup udziela sakramentu przez namaszczenie olejem krzyżma świętego oraz wypowiedzenie słów: „przyjmij znamię daru Ducha Świętego”. Na początku tej formuły wymienia się imię bierzmowanego. Dziś można zaobserwować, że młodzi ludzie przygotowujący się do przyjęcia bierzmowania chętnie wybierają nowe imię. Niestety przy wyborze często kierują się modą lub poprzez dokonanie wyboru imienia próbują naśladować jakiegoś idola sportu czy estrady. Stąd niekiedy podczas liturgii bierzmowania można usłyszeć najdziwniejsze imiona, których nie znajdzie się w żadnym katalogu świętych. Tymczasem jako chrześcijanie przyjmujący sakrament dojrzałości chrześcijańskiej w naturalny sposób powinniśmy wybierać imiona świętych patronów i orędowników.

Kierując się wyborem nowego imienia trzeba najpierw zrozumieć jego wartość i znaczenie. Tu nie chodzi tylko o formalny i nic nie znaczący zabieg. Imię jest czymś bardzo ważnym w życiu każdego człowieka. Mam swoje imię - to coś bardzo ważnego, ponieważ oznacza, że jestem, że żyje. U ludzi starożytnych imię nie było jakimś określeniem konwencjonalnym, lecz oznaczało rolę, jaką dany byt odgrywał we wszechświecie. Imię nie jest określeniem czysto konwencjonalnym, ale oznacza coś z wnętrza osoby, czyli jej zadanie, przeznaczenie, rolę, którą ma do spełnienia. Każdy człowiek stworzony przez Boga jest kimś jedynym i niepowtarzalnym. Bóg stwarzając człowieka nadaje mu imię, czyli wyznacza konkretne zadanie do spełnienia. Przy narodzeniu człowieka nadaje się mu imię. Wyraża ono na ogół jego przeznaczenie oraz nadzieje z nim wiązane na przyszłość. Tak z pewnością myślą rodzice, kiedy po naszych narodzinach szukali dla nas odpowiedniego imienia.

W imieniu człowieka kryją się także jego społeczne możliwości. Imię wyznacza człowiekowi określone zadania do wypełnienia. Bóg powołując człowieka do wypełnienia jakiejś misji zmienia jego imię. Tak było w przypadku Abrama, który po zawarciu przymierza z Bogiem stał się Abrahamem; tak też było w przypadku Szymona, który wyznając wiarę w Jezusa jako Mesjasza stał się Piotrem czyli Opoką - Skałą, na której Chrystus zbudował swój Kościół. Również każdy z nas w czasie chrztu otrzymał imię chrzcielne. Najczęściej pokrywa się ono z imieniem wybranym przez naszych rodziców i zapisanym w księgach urzędowych. Poprzez przyjęcie sakramentu chrztu nasze imiona zostały wpisane do Księgi życia, a imię Boże zostało wyryte w naszych sercach.

Przygotowując się do przyjęcia sakramentu bierzmowania należy pamiętać, że jest on nowym wydarzeniem na drodze chrześcijańskiego życia. Sakrament ten czyni nas nowymi ludźmi i wyznacza wam nowe zadania. Otrzymujemy w nim dar Ducha Świętego, który uzdalnia nas do pełnienia określonych zadań we wspólnocie Kościoła. Właśnie dlatego przy bierzmowaniu możemy wybrać sobie nowe imię. Ten wybór powinien być dojrzały i przemyślany. Jako chrześcijanie, czyli uczniowie Chrystusa, szukamy osobowych wzorów pośród świętych. Oni uczą nas miłości i nadziei oraz całkowitego zawierzenia Chrystusowi. Oni przeszli przez życie i nie zmarnowali go. Od nich więc możemy się uczyć tego, co prawdziwe i nieprzemijające. Społeczność świętych to najpiękniejsze kwiaty w Bożym ogrodzie. Ich piękno nigdy nie przeminie - trwa na wieki. Właśnie dlatego w tym ogrodzie należy szukać najpiękniejszych i najlepszych kwiatów dla siebie. Wybrany święty staje się dla nas nie tylko wzorem, ale także potężnym orędownikiem u Boga; staje się naszym bliskim przyjacielem.