Zmartwychwstanie Jezusa: Będziecie moimi świadkami

Jezus zmartwychwstały może być widziany tylko „oczyma wiary”. Nie oznacza to - jak sądzą niektórzy - że to wiara uczniów wykreowała fakty o ukazaniu się Jezusa, ponieważ to nie oni Go widzieli lub wierzyli, że widzieli, lecz sam Jezus ukazał się przed ich oczyma, zganił ich za ociąganie się w wierze i za to, że wątpią w Niego, uważając go za ducha. Oznacza to, że bez wiary nie można zaakceptować zmartwychwstania Jezusa.

Dlatego historyk, który bada relacje o zmartwychwstaniu, może - więcej, musi - poddać je badaniu metodą historyczno-krytyczną, rozważając dokładnie świadectwa. Jeśli nie będzie miał aprioryzmów filozoficznych i ideologicznych, dojdzie do stwierdzenia, o którym mówiliśmy w poprzednim rozdziale. Odkryje mianowicie, że zmartwychwstanie Jezusa, mimo że nie jest dostępne samo w sobie metodą badań historycznych, to pozostawiło w historii „znaki”, których nie można inaczej wytłumaczyć, jak tylko rzeczywistością zmartwychwstania. Nie będzie jednak mógł pójść dalej i potwierdzić z całą pewnością, że Jezus naprawdę zmartwychwstał. Takiego stwierdzenia może dokonać tylko człowiek wierzący, poprzez dar wiary, dany mu przez Boga.

Dlaczego Jezus ukazał się tylko swoim uczniom?

Dlaczego Jezus, aby ukazać się po zmartwychwstaniu wybrał tylko uczniów, którzy byli z Nim w czasie Jego ziemskiego życia? Powodem jest fakt, że właśnie oni otrzymali zadanie bycia „naocznymi świadkami” tego, czego dokonał od chwili chrztu w Jordanie aż do swojej śmierci, tego, co powiedział i nauczał, a przede wszystkim Jego zmartwychwstania.

Ponieważ wiara chrześcijańska jest oparta na zmartwychwstaniu, konieczne było, aby uczniowie, mający być oficjalnymi świadkami przed ludźmi, mieli jego doświadczenie. Nie chodziło o byle jakie doświadczenie, niepewne i krótkotrwałe, lecz specjalne, absolutnie pewne i długotrwałe, tak aby ani oni, ani ci, którzy słuchali ich świadectwa, nie mieli żadnych wątpliwości co doprawdy o zmartwychwstaniu. Z tego powodu Jezus zmartwychwstały ukazuje się im nie tylko raz, lecz wiele razy w wielu miejscach - w zamkniętym domu, gdy byli w drodze, w górach, nad Jeziorem Genezaret i nie tylko w jednym dniu, lecz przez długi czas (ewangelista Łukasz mówi o 40 dniach). Jezus nie tylko ukazuje się uczniom, lecz rozmawia z nimi, wyjaśnia im Pisma odnoszące się do Niego, pokazuje im znaki po gwoździach i przebity włócznią bok, a w końcu je i pije z nimi.