Krzyż niosący pomoc

Czy to dla ofiar kataklizmów i wojny czy dla rannych żołnierzy symbolizuje pomoc i ulgę w cierpieniu, nadzieję. Mowa tu o czerwonym krzyżu na białym tle. Organizacja znana przez wszystkich niosąca pomoc humanitarną. Jej znakiem oznaczone są wojskowe ambulansy na całym świecie. W innym miejscu historii mamy rok 1859. Włosi walczą o zjednoczenie Italii. Na ich drodze stoi jednak monarchia Habsburgów , władająca Lombardią i Wenecją. Aby zdobyć te dwie prowincje Królestwo Piemontu sprzymierzyło się z II Cesarstwem Francuskim – cesarstwem Napoleona III. Sojusznicy szykowali się do wojny. Austriacy wystosowali ultimatum aby Piemont zaprzestał zbrojeń. Premier Cavour odrzucił je słowami Cezara „Kości zostały rzucone!”

Trzy dni później wojska austriackie przekroczyły granicę. Prowadziły jednak one wyjątkowo nieudolnie kampanię. Wojska francuskie, które pospiesznie przybyły do Italii mobilizowały się w bałaganie i dotarły z poważnymi brakami w sprzęcie i wyposażeniu. Mimo to 4 czerwca 1859 roku Francuzi odnieśli zwycięstwo pod Magentą. Austriacy rozpoczęli odwrót. Dowództwo nad nimi objął sam cesarz Franciszek Józef, nie mający jednak talentów wojskowych. Postanowił on zatrzymać odwrót i przejść do kontrataku. Doszło do ogromnej i niezwykle krwawej bitwy pod Solferino. Obie strony poniosły ogromne straty i dopiero ulewa przerwała wzajemną rzeź. Austriacy rozpoczęli odwrót a sprzymierzeni nie mieli siły na pościg. Pod Solferino Austriacy stracili 20 – 21 tyś zabitych, rannych i wziętych do niewoli, wojska francusko – piemonckie 16 – 18 tys. W sztuce pojawia się barwa vert Solferino – zieleń solferino, mająca barwę czerwono – brunatną. Tak miały wyglądać zbocza na których toczyła się bitwa. Tysiące rannych tratowanych przez następne kolumny i wozy.

Co łączy te dwa wątki: czerwony krzyż i wojnę w Italii. Jest to postać Henri Dunanta. Był on francuskim przedsiębiorcą i i działaczem społecznym. W połowie lat 50. XIX wieku przeniósł się do Algierii gdzie założył farmę. Chciał stworzyć wzorową farmę, lecz idealistyczna wizja okazała się nierentowna i Dunant znalazł się na krawędzi bankructwa. Postanowił zainteresować swym pomysłem cesarza. Napoleon był w tym czasie we Włoszech więc tam pojechał i Henri Dunant. Wstrząsnął nim obraz jaki zobaczył na polu bitwy. Zaczął nieść pomoc rannym. W kościele Castiglione zorganizował prowizoryczny szpital.

  Wikimedia Commons Komitet Pięciu

W lutym 1863 roku powołał Komitet Pięciu, który zorganizował w Genewie międzynarodową konferencję na temat opieki nad rannymi. Konferencji towarzyszyła duże zainteresowanie prasy, a delegację wysłało 16 państw. Postanowiono objąć ochroną prawną personel medyczny. Wyróżniać go miała biała opaska z czerwonym krzyżem. Symbol powstał z odwrócenia barw flagi Szwajcarskiej. Wydarzenie to jest początkiem Międzynarodowego Czerwonego Krzyża. Henri Dunant założył jeszcze jedną organizację – YMCA, czyli Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej również działający do dziś. W 1901 roku Dunant został uhonorowany przyznaną po raz pierwszy Pokojową Nagrodą Nobla, a jego dzieło służy rannym i cierpiącym na całym świecie. Polski Czerwony Krzyż, obecnie będący częścią Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, powstał 18 stycznia 1919 roku. Jako że Czerwony Krzyż jest kojarzony z religią chrześcijańska obok niego stworzono również Czerwony Półksiężyc w krajach islamskich lub Czerwoną Gwiazdę Dawida w Izraelu.