Krzyż na wysokości

Wielki Giewont, najwyższy szczyt (1895 m. n. p. m) Tatr Zachodnich w całości znajdujący się na terenie Polski. Piękne miejsce widokowe, obiekt licznych wycieczek i pielgrzymek. Pielgrzymek do znajdującego się tam krzyża widocznego z Zakopanego, górującego w chmurach wśród majestatycznych szczytów. Skąd się tam wziął ten intrygujący dowód wiary i pracy włożonej w jego postawienie?

Wszyscy pamiętamy, rok jubileuszu, końca wieku dwudziestego, początku kolejnego tysiąclecia. Były uroczystości, różne gesty, pamiątki, słowem świętowano bardziej uroczyście niż normalnie. Podobnie sytuacja wyglądała gdy kończył się wiek dziewiętnasty. W 1900 roku z okazji jubileuszu stawiano krzyże na różnych szczytach górskich. Podobnie postanowili uczcić koniec wieku górale z Zakopanego, wraz ze swoim proboszczem Kazimierzem Kaszelewskim. Przyświecał im jeszcze jeden cel. Chcieli podziękować Jezusowi czymś, co będzie widoczne z Zakopanego i będzie zawsze o tym przypominać.

Na początku wykonano próbny krzyż z drewna aby sprawdzić jakiej musi być wielkości, aby go dostrzec z zakopiańskiej parafii. Krzyż miał 10,5 m i był widoczny. Teraz należało zamówić właściwy krzyż. Wybór padł na krakowską fabrykę Góreckiego. Firma wykonała żelazną konstrukcję, mającą 17,5 metra, z których 2,5 metra miało być wpuszczone w skały. Całość ważyła 1819 kg, a przywieziono ją w 400 kawałkach. Łatwo sobie wyobrazić że nie jest to łatwa sprawa wynieść i zmontować taki krzyż na szczycie góry. Inicjatywa spotkała się jednak z dużym entuzjazmem parafian. 3 lipca, po Mszy Świętej, pod kościołem zebrało się ok. 500 osób i 18 wozów. Elementy można było wywieść tylko na halę Kondratową. Stamtąd już tylko pieszo. Do całości ciężaru dochodziło jeszcze 400 kg cementu i 200 płóciennych konewek z wodą. Dzięki ofiarności wszystkich zebranych, ok. godz. 11 całość była już na szczycie. Tam sam pan Górecki wraz ze swoim monterem, 6 góralami i księdzem proboszczem postawili podstawę krzyża do uprzednio przygotowanej jamy i zalali cementem. Następnie monter i górale zamontowali pozostałe elementy. Zajęło im to 6 dni. Warto zauważyć, że z pewnością było to trudne zadanie zmontować na wietrznym szczycie krzyż którego ramię poprzeczne wynosi 5,5 metra. Pamiętajmy że jest to początek XX wieku, więc prace wykonywano ręcznie.

Na skrzyżowaniu ramion znajduje się napis Jezus Christo Deo, restitutae per ipsum salutatis MCM. 19 lipca 1901 roku poświęcono nowo postawiony krzyż. Dokonał tego Ksiądz Kanonik i Kanclerz Władysław Bandurski. Na uroczystość przybyło około 300 osób. Po poświęceniu dano znak chustą ze szczytu a w Zakopanem zaczęły bić dzwony. Po zejściu na tzw. Siodełko ks. prof. Łabuda wygłosił kazanie kończące uroczystości. Na krzyży umieszczono tabliczkę: "Zbawicielowi Świata na przełomie wieków - parafia Zakopane ze swoim proboszczem Kaszelewskim 1900-1901" Krzyż kilka razy był remontowany. W 2000 roku umieszczono na nim witraż Chrystusa Miłosiernego z napisem „Jezu ufam Tobie”.

W trakcie burzy należy bezzwłocznie zejść ze szczytu gdyż krzyż przyciąga pioruny. Do najtragiczniejszego wypadku w którym podczas pielgrzymki od uderzenia piorunem zginęły 4 osoby doszło 19 sierpnia 1937 roku. Giewont jest bardzo chętnie odwiedzany przez turystów i pielgrzymów. Najważniejsze pielgrzymki odbywają się 19 sierpnia w rocznicę poświęcenia krzyża , oraz w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Warto wspomnieć o jeszcze jednym wydarzeniu. W dniu pogrzebu papieża Jana Pawła II, młodzi mieszkańcy Zakopanego i Kościeliska punktualnie o godz. 21.37 rozświetlili krzyż za pomocą lamp i agregatów.

Historia Krzyża ma już ponad sto lat i mimo pojawiających się głosów sprzeciwu, że nie pasuje do krajobrazu, że burzy harmonie, że jest niebezpieczny, wciąż stoi i na stałe wpisał się w Tatrzańskie góry.