Daruj nam długi?
Kiedy pojawiło się nowe polskie tłumaczenie Nowego Testamentu, wydane z inicjatywy paulistów, nieco zamieszania sprawiło tłumaczenie piątej prośby „Ojcze nasz”: „I daruj nam nasze długi, jak i my darowaliśmy naszym dłużnikom” (Mt 6,12).
Rzeczywiście w oryginale Ewangelii św. Mateusza występuje rzeczownik ofeilema, który oznacza dosłownie finansowe długi. Nasze długi wobec Boga mają oczywiście charakter moralny.
Przez grzech ranimy Bożą miłość, okradamy Go z chwały, roztrwaniamy Jego majątek, którym jesteśmy my sami, postępujemy jak syn marnotrawny, tzn. bierzemy kasę od ojca i hulamy na jego rachunek. W tym sensie zaciągamy u Boga dług nie do spłacenia.
Został on spłacony przez Jezusa na krzyżu. W wersji Modlitwy Pańskiej przekazanej przez Ewangelię św. Łukasza pojawia się wprost słowo hamartia, oznaczające grzechy (Łk 11,4).
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
