Jaką mam pewność? Jaką mam pewność, że spełnią się dla mnie Boże obietnice – radości, pokoju, wiecznego szczęścia w końcu?

Oto Bóg przechadza się między połowami zwierząt na znak przymierza z Abrahamem. Oto Jezus przemienia się na górze Tabor w obecności apostołów, na znak, że jest tym, za kogo się podaje, spełnieniem pragnień Mojżesza i Eliasza. Czy to ma być dowód? Przecież liczne potomstwo i ziemię Bóg obiecuje bezdzietnemu Abrahamowi, który porzucił własne dziedzictwo. A z dwoma mężami rozmawia Jezus nie o chwale, lecz o swoim odejściu, o krzyżowej śmierci.

Potrzeba pokory, by zrozumieć, że dany nam znak wystarczy: kolejny dzień do przeżycia, posłane nam Jego słowo, sakrament.

Pytania do rachunku sumienia

Jak daleko sięga moje zaufanie Bogu? Czy umiem poprzestać na tym, co od Boga dostałam?

Czy doceniam własne chrześcijaństwo? Czy bieg roku liturgicznego, uczestnictwo w nabożeństwach upewniają mnie o Bożej dostępności, łasce?

Modlitwa

„O Boże,

Nędzna jest moja wiara. (…)
To, co wydaje mi się modlitwą,
Jest może krzykiem natręta
biegnącego za brylantową karetą.
Ale chociaż nie umiem powiedzieć,
czy naprawdę w Ciebie wierzę,
Wiem i czuję,

Że Ty, Boże, we mnie wierzysz,
I dlatego Twoja wiara napełnia mnie godnością
I mocą

I dzięki niej jestem

Amen”.

R. Brandsteatter, Modlitwa zapisana na łodygach (fragm.)

Mądrość Krzyża

Wy, myśli niestałe, zaklinam was na kwitnące róże i lilie dolin, to jest na wszystkich zdobnych cnotami świętych, nie zakłócajcie mi spokoju! Odejdźcie ode mnie na chwilę, zostawcie mnie, proszę, przy Nim choćby na godzinkę, pozwólcie mi porozmawiać z Umiłowanym. O, wszystkie moje zmysły wewnętrzne, wpatrujcie się w Niego, oddajcie Mu serce i oczy, bo ten jest moim Umiłowanym – biały i rumiany, wybrany spośród wszystkich ludzi tego świata.

Henryk Suzo

Czytania mszalne rozważa Katarzyna Solecka