Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.

Od tego czasu minęło dwa tysiące lat. Dwadzieścia wieków, kolejne piętra imion. Każde to jeden człowiek. Wybrany, by być następcą Apostołów? Niekoniecznie. Wybrany, by być współobywatelem świętych i domownikiem Boga.

Gdzieś wśród tych wielu imion te znane nam bliżej. Imiona naszych dziadków. Rodziców. Nasze. I już pojawiające się kolejne: imiona naszych dzieci, wnuków…

W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

Pamiętasz, kim jesteś?