Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego jak siebie samego.

Krótkie zdanie. Proste zasady. Trudno się z nimi nie zgodzić. Tak, to ma sens.

Tylko w praktyce okazuje się, że nie zawsze chcemy się do nich stosować. Niczym nie różnimy się od Izraelitów, o których wspomina Księga Sędziów. Raz po raz oddalamy się od Boga, odrzucając to, co kiedyś przyjęliśmy za własne.

Gdy błędne decyzje doprowadzą do komplikacji trudnych do zniesienia, zaczynamy wołać. Bóg daje nam ludzi, którzy pomagają wyjść z matni. Po to, byśmy - gdy tylko poczujemy wolność - znów wchodzili w kolejną. Zapominając o tym, z czego przed chwilą nas wydostał...

Uwalniał nas wiele razy,
my zaś buntowaliśmy się przeciw Jego zamysłom.
Lecz wejrzał na nasze utrapienie,
wysłuchał naszej modlitwy.

Ten psalm to także historia naszego życia. A On ciągle jest. I przypomina: jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowuj przykazania.

Nie ma innej drogi do życia. Nie ma innej drogi szczęścia.