Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam (Mt 18, 26b).

Życie jawi się jako wciąż trwająca na żywo transmisja, Z tym, że nie da się powtórzyć tego, co było. Nawet mądrość starożytnych pokazuje, że nie wstępuje się dwa razy do tej samej wody. Czy w takim razie, patrząc na to, co było, uczymy się na własnych błędach? Niekoniecznie. Dobrze, gdybyśmy jednak wyciągali właściwe wnioski. Ale często są to tylko nasze pobożne życzenia czy deklaracje.

Kiedy człowiek dostrzega „światło Bożego oblicza”, w tym świetle potrafi również dostrzegać innych. Gdy jest zamknięty w ciasnym świecie własnych kalkulacji, obce stają się mu zrozumienie, współczucie czy miłosierdzie. I wtedy pozostaje nielitościwym panem, który patrzy na innych w świetle rachunku zysków i strat. Ale gdy człowiek ma świadomość, że on pierwszy sam jest grzesznikiem, wtedy miłosierdzie staje się chlebem powszednim, który karmi i nasyca w obfitości jego samego. I który może dzielić z innymi.

Salezjański Wolontariat Misyjny Młodzi Światu NiemaGOtu - Biada #NIESMIERTELNI