O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Bóg zapomniał? Nie. Kiedy przyjdzie czas, Bóg swoją obietnicę wypełni.
Człowiek to dziwna istota. Dość często nie dorasta do ideałów. Swoich własnych ideałów.
Czemu Bóg na proroka powołał pasterza? Czemu na apostołów rybaków?
Kosmos jest taki wielki i na pewno ciekawy. A Bogu spodobało się wesele w Kanie Galilejskiej.
Człowiek z ulicy nie ma dostępu do ważnych tego świata. Do Boga ma.
O Bogu, o człowieku, o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego,
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...