Człowiek, który grzeszy, sam siebie zabija złem, które czyni. Zło sprawia, że człowiek zrywa życiodajną więź z Bogiem. Dlatego obumiera jego człowieczeństwo.

Dzieje się to często niezauważalnie, dlatego tak łatwo jest lekceważyć grzech i zło. A im dalej odchodzę, tym trudniej jest wrócić. Na przeszkodzie stoi moje własne, zbezczeszczone serce.

Tylko Bóg ma moc stworzyć we mnie czyste serce i odnowić ducha, bym odwróciła się od nieprawości w moim postępowaniu, bym znienawidziła zło. Tylko On.

Każdy prawdziwy powrót do Ojca kruszy moje pyszne i wyniosłe serce. Dopiero dzięki takiej postawie serca mogę jak dziecko stanąć przed Ojcem i przyjąć Jego błogosławieństwo.

Czytania mszalne rozważa Elżbieta Krzewińska