Krzyżowa droga cierpienia

 

C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,

i błogosławimy Tobie.

W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

 

Z Ewangelii według św. Łukasza (23, 27-28. 31).

A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: «Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! (...) Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?»

 

Żałobny lament towarzyszy

Skazanemu, który idzie na śmierć.

Na drodze prowadzącej na Kalwarię

kobiety płaczą i biją się w piersi.

Nie wiedzą, że za swe łzy

otrzymają straszliwe proroctwo

na przyszłe dni.

Nie płaczcie nade Mną.

Zachowajcie swój płacz

na lata i dni, które nadejdą,

bo jeśli tak postępują z Niewinnym,

to co będzie z wami i z waszymi dziećmi?

Jezus zna odpowiedź na pytanie,

które zadaje jerozolimskim kobietom.

On, obarczony krzyżem,

chwieje się pod ciężarem grzechu i cierpienia ludzi,

których sobie wybrał na braci.

Wie już, jak długa jest w historii

droga krzyżowa, która wiedzie na «Kalwarie» świata.

 

Panie Jezu Chryste,

Ty, który znasz

do głębi nasze serca,

zdolność do dobra i zła,

jaką nosi w sobie każdy człowiek,

naucz nas przebaczać

i prosić o przebaczenie,

mieć litość dla samych siebie i dla innych.

Pamiętaj o Jerozolimie,

pobłogosławionej przez Twą miłość

i dręczonej przez nienawiść ludzi.

Daj mężczyznom i kobietom

tej Ziemi Świętej

pokój i zmartwychwstanie.

Jezu,

na Twoim obliczu

jaśnieje światło Ojca

i czułość Matki,

Tobie cześć i chwała

z odwiecznym Światłem i odwieczną Miłością

w czasie oczekiwania i w wiecznym spełnieniu.

Amen.