Krzyżowa droga cierpienia

Adoramus te, Christe. («Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste».)

Dziś, w Wielki Piątek, w centrum całej liturgii znajdują się słowa: Adoramus te, Christe. Kościół nie wypowiada dziś sakramentalnych słów Eucharystii: Hoc est corpus meum, quod pro vobis tradetur... Hic est enim calix Sanguinis mei, novi et aeterni testamenti, qui pro vobis et pro multis effundetur in remissionem peccatorum. («To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane [...] To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego Przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów».)

Kościół śpiewa: Ecce lignum crucis in quo salus mundi pependit. Venite adoremus. Adoramus te, Christe. («Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata. Pójdźmy z pokłonem. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste».)

Słowa te znajdują się w centrum dzisiejszej liturgii. Droga Krzyżowa w Koloseum prowadzi nas również do uznania: Per sanctam crucem tuam redemisti mundum; redemisti mundum. («Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupił».)

Po śmierci na krzyżu ciało Chrystusa zostało pogrzebane. Ten grób w pobliżu Golgoty stał się miejscem tajemniczej przemiany.

Mors et vita duello conflixere mirando: dux vitae mortuus, regnat vivus. («Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy».)

Jak przepowiedział Chrystus: In tertia die resurrexit («zmartwychwstał dnia trzeciego»). I tak z wielką nadzieją idziemy w tym dniu, w ten Wielki Piątek, na Golgotę, do otwartego grobu, pustego grobu.

Jutro Wielka Sobota — dzień milczenia, tajemniczej uwagi i oczekiwania na objawienie się tajemnicy Zmartwychwstania. Tertia die, w niedzielny poranek, Ten, który został ukrzyżowany i pogrzebany, wyjdzie z grobu.

Mors et vita duello conflixere mirando: dux vitae mortuus, regnat vivus.

I my czekamy na Niego, tertia die, w poranek niedzielny, jako na zwycięzcę śmierci, jako na Zbawiciela świata.

Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum.

Oby Pan pozwolił nam w głębokim milczeniu i z głęboką nadzieją doczekać chwili podobnej do tej, jaką przeżyły niewiasty, gdy znalazły pusty grób: «Nie ma Go tu. Zmartwychwstał». Resurrexit! «Nie ma Go tu: Resurrexit!»