Krzyżowa droga cierpienia

 

C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie.

W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

 

Z Ewangelii według św. Marka (15, 46).

Ten zakupił płótna, zdjął Jezusa [z krzyża], owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu zatoczył kamień.

 

Po straszliwym gromie w chwili śmierci

zapadła wielka cisza.

Nocni uczniowie,

którzy ze strachu szli za Mistrzem po kryjomu,

teraz już się nie boją.

Śmiało

proszą Piłata o ciało Jezusa, by je pochować.

Panna wielkiego milczenia,

która nosiła w swym łonie błogosławiony Owoc

— Tego, którego wszechświat objąć nie może —

bierze znowu w swe ramiona

ciało Jezusa zdjęte z krzyża:

kontempluje je ze czcią, wielbi w nieopisanym bólu.

Król śpi, ale Jego Oblubienica czuwa:

jest to dzień odpoczynku Boga.

Wraz z Królem śpi również stworzenie,

oczekując przebudzenia.

Syn Boży zstępuje do otchłani,

by wyzwolić tych, których śmierć trzyma w niewoli.

Jego światło rozdziera ciemności piekieł.

Ziemia drży i otwierają się groby.

Jezus przybywa, by uwolnić sprawiedliwych

i doprowadzić ich do światła zmartwychwstania.

Został On wchłonięty przez mroki śmierci,

ale po to, by powrócić do pełni światła i życia.

Jak wielka ryba

przetrzymywała w swych wnętrznościach Jonasza,

by go wypuścić po trzech dniach,

tak i ziemia się otworzy,

by uwolnić pełne blasku ciało Żywego.

 

Jezu, Ty stałeś się najmniejszym z ludzi,

padłeś na ziemię jak ziarno pszeniczne.

Teraz z tego ziarna wyrosło

drzewo życia, które obejmuje wszechświat.

Panie, spraw, abyśmy i my,

tak jak pobożne kobiety,

które wczesnym rankiem udały się do Twego grobu

z balsamem i olejkami,

również wyszli Ci na spotkanie

z zapachami i wonnościami naszej ubogiej miłości.

Jezu, w naszych kościołach trwasz w oczekiwaniu,

czekasz z drżeniem na kogoś,

kto będzie umiał stać się mały i pokorny,

jak Ty w Eucharystii.

Kto będzie umiał czcić Cię

i składać świadectwo Twej miłości przed ludźmi,

rozpoznać Cię w ubogim i cierpiącym.

Spraw, aby każdy z nas stał się

Twoim czcicielem i świadkiem

Twojej obecności

w tajemnicy eucharystycznego tabernakulum

i w osobie człowieka wygłodzonego,

spragnionego, chorego.

Tobie, Jezu

o spokojnym obliczu w surowym majestacie śmierci,

nasza miłość i uwielbienie

w tej wieczornej godzinie i w dniu,

który nie zna zmierzchu.

Amen.