STACJA PIERWSZA
Jezus w Ogrójcu
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Łukasza (22, 39-46).
Jezus wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość około rzutu kamieniem, padł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Wszakże nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i pokrzepiał Go. Pogrążony w udręce, jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię. Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. Rzekł do nich: «Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie».
ROZWAŻANIE
Gdy przyszedł czas Jego Paschy,
Jezus stawia się przed Ojcem.
Jakże mogłoby być inaczej,
skoro Jego ukryty dialog miłości z Ojcem
nigdy nie ustał?
Nadeszła godzina (por. J 16, 32).
Godzina przewidziana od początku,
zapowiedziana uczniom,
niepodobna do żadnej innej,
ale wszystkie w sobie zawierająca
właśnie wtedy, gdy mają się one wypełnić
w ramionach Ojca.
I oto ta godzina nieoczekiwanie budzi trwogę.
Nic z tego nie jest przed nami zakryte.
Tam jednak, w momencie największego lęku,
Jezus ucieka się w modlitwie do Ojca.
Tej nocy w Getsemani
walka staje się bezwzględna, tak zacięta,
że na obliczu Jezusa pot zmienia się w krew.
A Jezus po raz ostatni, przed obliczem Ojca,
ośmiela się wyrazić przenikający Go niepokój:
«Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich!
Wszakże nie moja wola,
lecz Twoja niech się stanie» (Łk 22, 42).
Dwie wole ścierają się przez chwilę,
by potem złączyć się w miłosnym oddaniu,
zapowiedzianym przez Jezusa:
«Niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca
i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał» (J 14, 31).
MODLITWA
Jezu, nasz Bracie,
który zechciałeś doświadczyć kuszenia i lęku,
aby wszystkim ludziom otworzyć paschalną drogę,
naucz nas uciekać się do Ciebie
i powtarzać Twoje słowa oddania
i przyjęcia woli Ojca,
które w Getsemani
przyczyniły się do zbawienia świata.
Spraw, aby świat poznał
poprzez Twoich uczniów
moc Twej bezgranicznej miłości (por. J 13, 1),
miłości polegającej na oddawaniu życia
za przyjaciół (por. J 15, 13).
Jezu,
w Ogrodzie Oliwnym, sam przed Ojcem,
na nowo potwierdziłeś, że zdajesz się na Jego wolę.
W.: Tobie cześć i chwała na wieki.
Pater noster...
Stała Matka boleściwa
Obok krzyża ledwo żywa,
Gdy na krzyżu wisiał Syn.
Stabat Mater dolorosa
iuxta crucem lacrimosa,
dum pendebat Filius.
(Sekwencja Jakuba z Todi z XIII w., muz. z XVII w.)
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
