Nowi święci

6. Amat Ronconi – Włoch, tercjarz franciszkański, asceta, mistyk, żył w XIII wieku.

Amat (Amato) Ronconi urodził się ok. 1226 w miejscowości Saludecio kolo Rimini w środkowo-wschodnich Włoszech jako drugie dziecko w wielodzietnej rodzinie wiejskiej. Wcześnie osierocony wychowywał się w rodzinie starszego brata. Bardzo wcześnie odczuł potrzebę życie, zgodnie z wymogami Ewangelii, w duchu rodzącego się wówczas ruchu franciszkańskiego. Porzuciwszy myśl o założeniu rodziny, został tercjarzem i udał się na pobliską Górę Orciale, aby zbudować tam hospicjum, poświęcone Matce Bożej, w którym znajdowali schronienie ubodzy i pielgrzymi. Zarabiał na utrzymanie swoje i siostry Chiary, z którą zamieszkał, wynajmując się do prac rolnych. Żył ubogo, w duchu pokuty, codziennie się biczował, niewiele jadł, toteż okoliczni mieszkańcy szybko zaczęli go uważać za szalonego. Szczególnie oburzała się jego krewna, widząc, jak trwoni – według niej – majątek rodzinny, czerpiąc z niego środki dla biednych, a który mógłby należeć do niej i jej męża.

Ale Amat również wiele podróżował, odbywając długie pielgrzymki, np. do Rzymu i czterokrotnie do Santiago de Compostela.

Niewiele więcej wiemy o jego życiu. Jego testament, jaki ogłoszono w zbiorze dokumentów „Rimini w wieku XIII”, wydanym w 1862, podaje m.in., że „był człowiekiem uczciwy i religijnym” i że zmarł 10 stycznia 1292, ale nie ma co do tego pewności. Wiadomo jednak, że zmarł w opinii świętości, a jego ciao złożono w kaplicy szpitala, który jednak spłonął w maju 1330. Jego doczesne szczątki przeniesiono wówczas do Pieve di San Biagio. Kult pobożnego tercjarza potwierdził 17 kwietnia 1776 Pius VI, uznając go za błogosławionego.