Jeremiasz: Bóg nas zna

Tekst do medytacji

Pan skierował do mnie następujące słowo: «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię».
I rzekłem: «Ach, Panie Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!»
Pan zaś odpowiedział mi: «Nie mów: "Jestem młodzieńcem", gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę. Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić» - wyrocznia Pana.
I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi: «Oto kładę moje słowa w twoje usta. Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył i burzył, byś budował i sadził». I skierował Pan następujące słowa do mnie: «Co widzisz, Jeremiaszu?» Odrzekłem: «Widzę gałązkę drzewa "czuwającego"». Pan zaś rzekł do mnie: «Dobrze widzisz, bo czuwam nad moim słowem, by je wypełnić».

Być prorokiem Boga

Każdy z nas powinien często wracać do tych słów. Zanim się narodziliśmy, zanim fizycznie zaistnieliśmy na tym świecie już istnieliśmy. Bóg nas znał. Wie o nas wszystko, bo sam nas ukształtował, obdarował charakterem, zewnętrznymi cechami wyglądu.

Każdy człowiek otrzymał zadanie do wykonania w zależności od tego, kim jest, gdzie żyje i jakie talenty posiada. Uniwersalnym  zadaniem człowieka jest wzrastać w człowieczeństwie, stawać się coraz bardziej ludzkim, tj. kierującym się rozumem i sumieniem, wrażliwym na potrzeby innych, ale też dostrzegającym problemy świata przyrody.

A chrześcijanin dodatkowo w sakramencie chrztu obdarowany został misją prorocką.

W tym momencie jak u proroka Jeremiasza w sercu człowieka może zbudzić się lęk i niedowierzanie. Jak to? Być prorokiem Boga? Co to znaczy? Jak to realizować? „Przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!”

Bóg każdemu z nas wyjaśnia to tak samo, jak prorokowi Jeremiaszowi, że wiek nie ma tu nic do rzeczy. Liczy się jedynie zaangażowanie w relacji z Nim. Człowiek młody może lepiej znać Pana niż człowiek dojrzały. Człowiek w sile wieku może w tej Bożej mądrości przewyższać starca.

Wszystko zależy od tego, ile czasu chrześcijanin da Bogu ze swojego życia. Czy w ogóle chce oddać swoje życie Bogu na wyłączną służbę.