Jeremiasz: Bóg nas zna

Prorok ma wszędzie być świadkiem obecności Boga, Jego słowa. Ma w każdym środowisku, w którym się znajduje, głosić prawdy, zawarte w tym słowie. Dlatego winien ze wszystkich sił zaangażować się w poznawanie i zrozumienie nauki Jezusa, a Bóg nie pozostawia tego ludzkiego trudu bez odpowiedzi.

Jeżeli człowiek zaczyna codziennie czytać Słowo Boże, poznawać Jego znaczenie, medytować je i nasłuchiwać, co Bóg chce mu przez te słowa powiedzieć, zaczyna innymi oczyma patrzeć na wszystko, co wokół niego się dzieje. Zaczyna postrzegać swoje małżeństwo jako odbicie miłości Trójcy do człowieka. Zaczyna radować się służbą dla drugich. Łatwiej o przebaczenie lub o przyznanie się do winy, a potem o wypowiedzenie prośby o wybaczenie.

Rośnie w nim nadzieja, umacnia się wiara, a miłość pozwala przyjąć nawet najtrudniejszego człowieka i rozradować się jego obecnością. W ten sposób w życiu ucznia Jezusa wypełniają się wszystkie Jego słowa.

Czasem jest to trudne i męczące. Czasem słodkie i pełne radości. Ale chrześcijanin nigdy się nie nudzi.

Pan powiedział Jeremiaszowi, że trzymał władzę. Władzę słowa. Jego słowa miały moc wyrywania, obalania, niszczenia i burzenia, ale też budowania i sadzenia.

To swoiste ostrzeżenie.

Zaangażowanie w sprawy Boga nie oznacza sielanki i bezpieczeństwa. To ciężka, czasem niewdzięczna praca, której inni nie zrozumieją, a co więcej, odrzucą, widząc skutki (zniszczenie) i będąc zbyt niecierpliwymi, by poczekać na późniejsze owoce (tworzenie).

Bycie prorokiem, zwłaszcza wśród swoich najbliższych, jest z reguły ogromnie trudne, dlatego tak niewielu chrześcijan realizuje w swoim życiu tę misję.

Patrząc po naszym małżeńskim życiu widzimy jednak, że współpraca z Bogiem, by Jego słowo było głoszone innym, by mogło działać i wypełnić się, napełnia człowieka radością i siłą, by trudne chwile przetrwać, by na nich się nie zatrzymać.