18 grudnia

Wszechmogący Boże, od dawna przygniata nas jarzmo grzechów...

... spraw, aby nas wyzwoliło upragnione nowe narodzenie Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje…

W dobie ciągników i pługów do głębokiej orki obraz jarzma przemawia tylko do mieszkańców krajów Trzeciego Świata. U nas nikt nie zaprzęga wołu i nie nakłada na jego kark jarzma. Dlatego potrzebujemy obrazów. Jarzmo spełnia podwójną rolę. Służy jako zaczep do pługa, ale i sprawia, że zwierzę idzie tam, dokąd poprowadzi je rolnik. Czyli w pewnym sensie jest ubezwłasnowolnione. Tym samym liturgia wprowadza nas w świat symboli biblijnych, w którym jarzmo jest przede wszystkim obrazem niewoli. Grzech sprawia, że człowiek nie idzie, gdzie chce. Pisze o tym św. Paweł w Liście do Rzymian. „Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę” (Rz 7,19). Osaczony niewolnik przyzywa upragnionego Wybawiciela. Werset aklamacji Alleluja i druga wielka antyfona adwentowa nazywa Go Wodzem. W rozpoczętej przez Niego walce jest tylko jeden przegrany. Bo oręż krzyża, jaki spoczął na Jego ramieniu zamiast miecza i tarczy, nie jest skierowany przeciw człowiekowi. Wódz przybywa, by wyzwolić od tego, który jest przeciwnikiem i Boga, i człowieka.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg
« » Marzec 2024
N P W Ś C P S
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6
Pobieranie... Pobieranie...