„Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami” (Łk 1,28).

Wielu rodziców przed narodzeniem dziecka zastanawia się, jakie ono będzie, gdy się urodzi? I do kogo będzie podobne? A później, gdy już przyjdzie na świat, dokonują się porównania: jedni twierdzą, że jest podobne do matki, inni upatrują podobieństwo do ojca. Co wnikliwsi szukają jeszcze pokolenie wstecz. A rodzice, chcąc podkreślić urodę dziecka, kupują mu ubranka, gdzie możemy znaleźć napisy, jak choćby taki: „przystojniak po tatusiu”. Dla kogoś, kto jest obserwatorem tego typu zachowań, dziecko jest podobne do innych, niewiele się różni od pozostałych dzieci. Ale dla rodziców – jego uroda jest wyjątkowa. Stąd próby utrwalania na rodzinnych zdjęciach czy filmach.

Wyjątkowym Dzieckiem była Maryja – ze względu na Jej przyszłą misję Bożego macierzyństwa. Dlatego od momentu poczęcia została zachowana od zmazy grzechu pierworodnego. Pismo święte określa, że była „pełna łaski”. Stąd też wynika niezwykłe piękno Maryi – różne od piękna wszystkich kobiet na ziemi. 

Warto nie tylko wpatrywać się w duchowe piękno Maryi, ale dostrzec wielkie dzieła Boże, które Bóg uczynił w Jej życiu. I pielęgnować w swoim sercu łaskę, którą każdego z nas przyozdabia Najwyższy.

Modlitwa

„Ogromnie się weselę w Panu, * dusza moja raduje się w Bogu moim, * bo mnie przyodział w szaty zbawienia, * i okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, * jak oblubienicę strojną w swe klejnoty” (Iz 61, 10 , Antyfona na wejście).

Czytania mszalne rozważa Ks. Leszek Smoliński