Droga czystego serca

X. Odarcie z szat

„Choć nie chcemy, to świat nas zmusza […] Wszystko jest na sprzedaż. Sprzedajemy też naszą wiarę” –śpiewa znany polski zespół. Czy jednak warto sprzedać drogocenną perłę czystości? Potrzeba na nowo odkryć szatę wstydliwości, która chroni nas przed niezdrową ciekawością i niedyskrecją, daje prawo do zachowania tajemnicy. W najgłębszym wymiarze wstydliwość stoi na straży godności ludzkiej, która odbija w sobie głębię Boga.

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha.

XI. Przybicie do krzyża

W umieraniu dla wszystkiego, co jest przeciwne czystości serca, pomocą jest modlitwa i korzystanie z sakramentów świętych, a zwłaszcza sakramentu pokuty. Przystępując do trybunału miłosierdzia, pozwalamy ukrzyżować w sobie „starego człowieka”, z jego pożądliwością ciała, świata i pychą, która jest fundamentem wszelkiego grzechu.

Razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.

XII. Śmierć na krzyżu

Dla uczniów Jezusa przebite Serce Pana to symbol najwyższej Jego miłości i poświęcenia, ofiary „z życia za życie”. Każdego dnia możemy cierpliwie znosić przeciwności czy chorobę, czegoś sobie odmówić lub przyjąć małe umartwienia. Wszystko jako zadośćuczynienie Boskiemu Sercu za grzechy popełniane nieustannie w świecie.

Umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.