Jak ma Jezus na imię?

Wszakże imieniem własnym Wcielonego Słowa jest Imię Jezus. Ono bowiem zostało nadane Mu przez samego niebieskiego Ojca jako imię własne. Pod tym imieniem też Słowo Wcielone odbiera największą cześć.

Imię Jezus

Pochodzenie tego imienia.
Jak już zaznaczyliśmy, sam Bóg Ojciec swojemu Synowi nadał to imię. Czytamy bowiem w Ewangelii: W szóstym miesiącu (od zwiastowania Zachariaszowi narodzenia św. Jana Chrzciciela) posłał Bóg Ojciec anioła Gabriela do miasta zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef... anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna i nadasz Mu imię Jezus»”. Św. Mateusz przypomina, że to samo polecenie otrzymał również św. Józef: „anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: « Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów»”.

I doprawdy, nie można było trafniejszego dać imienia Wcielonemu Słowu. Etymologicznie bowiem hebrajskie imię Jezus znaczy tyle, co Zbawca. Tak więc imię było synonimem posłannictwa, celu, dla którego Syn Boży przyszedł na ziemię. Jeżeli zbawcami nazywamy ludzi, którzy przyczynili się w jakikolwiek sposób do uwolnienia swoich bliźnich od klęsk żywiołowych, od niewoli czy też niechybnej śmierci, to Zbawicielem przez największą literę, w stopniu najpełniejszym ma prawo nazywać się Ten, który ofiarą swojego życia przyczynił się do wyratowania od potępienia wiecznego wszystkich ludzi.

Jak wiemy, imię to nadano Synowi Bożemu w ósmym dniu po narodzeniu, który liturgicznie przypada dnia l stycznia. Św. Łukasz tak nam krótko opisuje to wydarzenie: „Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie (Matki).